اثر ضد ميکروبي اسانس پونه کوهي و لاکتوباسيلوس کازئي بر استافيلوکوکوس اورئوس در پنير سفيد ايراني
چهارشنبه 10 آبان 1391 5:08 PM
10 : پژوهشهاي صنايع غذايي (دانش كشاورزي) بهار و تابستان 1389; 3.20(1):147-161. |
اثر ضد ميکروبي اسانس پونه کوهي و لاکتوباسيلوس کازئي بر استافيلوکوکوس اورئوس در پنير سفيد ايراني |
محمودي رزاق,احساني پهرآباد علي*,تاجيك حسين,آخوندزاده بستي افشين,خسروشاهي اصل اصغر |
* گروه بهداشت و کنترل کيفي مواد غذايي، دانشکده دامپزشکي، دانشگاه اروميه |
تقاضاي مصرف کنندگان سبب ايجاد زمينه هاي جديد در راستاي استفاده از ترکيبات ضد ميکروبي طبيعي در صنعت غذا شده است. بر اساس تکنولولوژي هاردل در زمينه نگهداري مواد غذايي، استفاده ترکيبي از نگهدارنده هاي طبيعي شامل اسانس هاي گياهي و پروبيوتيک ها جهت دستيابي به سطح بالايي از سلامت، بهداشت و ماندگاري محصولات غذايي، توجه زيادي را به خود جلب کرده است. اين مطالعه به منظور ارزيابي اثرات ضدميکروبي اسانس پونه کوهي و لاکتوباسيلوس کازئي به عنوان باکتري پروبيوتيک بر استافيلوکوکوس اورئوس در پنير سفيد ايراني انجام شد. اسانس گياه مذکور به روش تقطير با بخار آب استخراج و ترکيب آن با دستگاه گازکروماتوگرافي طيف سنج جرمي GC/MS تعيين گرديد. سپس رفتار رشد استافيلوکوکوس اورئوس تحت تاثير غلظت هاي مختلف اسانس و پروبيوتيک (به تنهايي و توام) در زمان هاي مختلف توليد، رسيدن و نگهداري پنير مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد که اسانس مذکور در دو غلظت 0.015و 0.03 درصد در تيمار توام با پروبيوتيک از بالاترين تاثير بر رشد استافيلوکوکوس اورئوس بر خوردار بوده و ميزان کاهش آن در انتهاي دوره نگهداري در تيمار هاي فوق به ترتيب 1.89 و 2.32 لگاريتم بيش از گروه کنترل بود. همچنين بهترين غلطت اسانس از نظر ممانعت رشد استافيلوکوکوس اورئوس و نيز از نظر توليد پنير با خواص طعمي مطلوب غلظت 0.015 درصد در تيمار توام با باکتري پروبيوتيک بود. اثر سينرژيستي بين حالت هاي مختلف اسانس و پروبيوتيک در مقايسه با تيمار کنترل و تيمارهاي داراي اسانس و فاقد پروبيوتيک معني دار بود. در صورت استفاده توام اسانس با پروبيوتيک مي توان از غلظت هاي پايين تري از اسانس براي اثر مهارکنندگي مشهود، استفاده کرد. |
كليد واژه: واژه هاي کليدي: پنير سفيد ايراني، لاکتوباسيلوس کازئي، پونه کوهي، استافيلوکوکوس اورئو |
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .