اثرات فيزيولوژيک تنش خشکي ناشي از پلي اتيلن گلايکول بر جوانه زني ژنوتيپ هاي عدس
جمعه 5 آبان 1391 3:55 PM
| 7 : پژوهشهاي زراعي ايران 1384; 3(1):69-80. |
| اثرات فيزيولوژيک تنش خشکي ناشي از پلي اتيلن گلايکول بر جوانه زني ژنوتيپ هاي عدس |
| كافي محمد,نظامي احمد,حسيني حسين,معصومي علي |
|
خشکي رايج در مناطق ديم کشور يکي از عوامل محدود کننده رشد و عملکرد عدس مي باشد. اين مطالعه با هدف بررسي اثر تنش خشکي در مرحله جوانه زني ژنوتيپ هاي عدس بصورت آزمايش فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با 12 ژنوتيپ (MLC 313, MLC 245, MLC 232, MLC 191, MLC 187, MLC 183, MLC 179, MLC 129, MLC 80, MLC 40, MLC 13, MLC 4) و 5 سطح خشکي (صفر، 4-، 8-، 12- و 16- بار) در 3 تکرار انجام شد. بين پتانسيل هاي آب خاک در مورد همه صفات اندازه گيري شد تفاوت معني دار مشاهده گرديد (p<0.01). با کاهش پتانسيل آب، درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني، طول ريشه چه، طول ساقه چه، وزن خشک ريشه چه، وزن خشک ساقه چه کاهش يافت. ژنوتيپ ها نيز در مورد تمام صفات به جز نسبت طول ريشه چه به ساقه چه و نسبت وزن خشک ريشه چه به ساقه چه با هم تفاوت معني داري داشتند (p<0.01). نتايج نشان داد که جهت ارزيابي تحمل ژنوتيپ هاي عدس به تنش خشکي در مرحله جوانه زني بهترين صفت طول ساقه چه و بهترين سطوح تنش، سطوح 8- و 12- بار مي باشند. |
| كليد واژه: پلي اتيلن گلايکول، تنش خشکي، جوانه زني، عدس |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .
