پژوهشهاي زراعي ايران

يکي از مهمترين عوامل در مديريت بهتر خاک، شناخت وضعيت پوشش گياهي است. از طرفي مطالعه پوشش گياهي به ويژه در مناطق خشک و نيمه خشک با استفاده از روش هاي سنتي و عمليات ميداني دشوار و محدود مي باشد. استفاده از داده هاي سنجش از دور در بررسي خصوصيات طيفي پوشش گياهي اين مناطق مي تواند به صرف هزينه و زمان کمتر و دستيابي به اطلاعات دقيق تر منجر گردد. در اين راستا تحليل هاي مختلفي با هدف معرفي بهترين شاخص ترکيبي و شناسايي مناسبترين مولفه اصلي و باندهاي حاصل از تبديل تسلدکپ و نيز بررسي نقش و تاثير فيلتر هاي مختلف بر روي تصاوير ماهواره ايETM⁺  منطقه نيشابور اعمال شد. سپس روابط رگرسيوني و ضرايب تبيين متغيرهاي مختلف مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند و در انتها توانايي کاراترين شاخص ها و آناليزها با کلاس هاي حاصل از روش هاي طبقه بندي مورد بحث و مقايسه قرار گرفتند. نتايج حاصل نشان داد که فيلتر ميانگين 3×3 به دليل ايجاد همگني بيشتر، ضرايب تبيين بالاتري بين ارزش هاي رقومي تصوير و داده هاي زميني نشان مي دهد که همگي اين ضرايب در سطح 5% معني دار بودند. همچنين شاخص هاي MSR، VI5، VI6، VI1،RI ، BI1،SI ، NDVI،TVI NDSI ،SAVI ،MND ،MSAVI ، Complex Multirato،COSRI  و نيز مولفه هاي اول و سوم حاصل از تجزيه مولفه هاي اصلي و باندهاي روشنايي و سبزينگي حاصل از تبديل تسلدکپ امکان تشخيص و تفکيک پوشش گياهي منطقه را بيش از ساير شاخص ها فراهم مي نمايند.

 نسخه قابل چاپ