پاسخ به:نوجوان و خانواده
چهارشنبه 5 مهر 1391 1:23 PM
دوره «نوجوانی» در پسران از دوازده تا چهارده سالگی و در دختران ده تا دوازده سالگی و قبل از بلوغ است.(1)
در اینجا مناسب است جهت آمادگی والدین در برخورد با فرزندانشان، تفاوتهای عاطفی و اجتماعی پسران و دختران را بیان کنیم تا در انتخاب شیوه های تربیتی دچار اشتباه و خطا نشوند.
«پسران اغلب پرخاشگر و تجاوزکارتر می باشند، خصوصا در پرخاشگریهای بدنی از دختران جلوتر هستند. دختران در مقابل خواسته های والدین و سایر بزرگسالان، بیشتر فروتنی نشان می دهند و دختران بیش از پسران در مقابل ناسازگاریهای خانوادگی و فشارهای عاطفی تحمل دارند. همچنین پسران بیش از دختران دارای مشکلات عاطفی و یادگیری در محیط مدرسه می باشند.(2)
نوجوانی که روحیه پرخاشگری دارد و در سازشهای خانوادگی ناسازگارتر است با روشی عالمانه تر و علمی قابل تربیت است و از روحیه او باید در اصلاح امور سنگین و گسترده استفاده کرد. بر خلاف نوجوانی که حالت انعطاف، محبت، سازگاری و تسلیم در او جلوه گر است، باید بسیار ظریفانه و با شیوه ای که مطابق فطرت او باشد، تربیت شود.
بحران، تغییر و تحول شخصیتی، لازمه اجتناب ناپذیر دوران نوجوانی است که در این دوره بعضی از نوجوانان تحت تربیتهای صحیح والدین خود، با هدف، سازگار و همراه آنها خواهند بود و بعضی دیگر در اثر ناآشنایی والدین ناسازگار، بی هدف و ناهنجار خواهند شد.
اصفهان نگین فیروزه ای جهان
