مشکلات عاطفی نوجوان

بطور کلي تعداد تجربه هاي عاطفي هر فرد بستگي به ميزان رشد او و نوع محيطي که در آن زندگي مي کند دارد. تعدادي از مشکلات عاطفي نوجوان که عمدتا ناشي از تغييرات فيزيولوژيکي بلوغ در او مي باشد عبارتند از: ترس ها و نگراني ها، خشم و حسادت و رشد اجتماعي.
-  ترس ها و نگراني ها: در ميان تجربه هاي عاطفي نوجوان، به ترس ها و نگراني هاي او بايد کمتر از همه بها داد، زيرا بسياري از آنها تخيلي و غيرواقعي و بيشتر از آن چيزي است که در زندگي آنان وجود دارد. با اين حال ترس، مانع فعاليت و عمل سازنده و مثبت در فرد مي شود. بنابراين يا از موقعيت ترس آور ناراحت کننده فرار مي کند و يا تسليم آن مي شود که در هر دو حالت ناسالم است. مطالعات نشان مي دهد که افراد ناسالم و يا خسته بيشتر از افراد سالم و با نشاط در معرض ترس و نگراني هستند. براي مقابله با ترس و نگراني، بايد نخست ماهيت موقعيت ترس آور را شناخت و فرد و رابطه او با محيط را کاملا درک کرد. روان شناسان همراه کردن ترس با موفقيت و يا فعاليتي مطبوع را به عنوان موثرترين راه مقابله با ترس، توصيه مي کنند. راهنمايي و مشاوره نوجوان در زمينه هاي تحصيلي، شغلي و مسايل و مشکلات فردي، يکي از کارآمدترين راه هاي کمک به نوجوان در رفع مشکلات است. 
-  خشم و حسادت: از مجموعه عواطف و هيجانات، خشم و عصبانيت متداول ترين آنهاست. هرگاه نوجوان خشم را با فراواني و شدت زياد تجربه کند، سازگاري او به خطر مي افتد. هر چند که خشم گاه مي تواند ارزش مثبت نيز داشته باشد. در پديدآيي خشم، روان شناسان معتقدند که وضعيت فيزيکي و شرايط رواني خانه اثر قابل ملاحظه اي بر تعداد و شدت خشم در نوجوان دارد. همچنين رابطه معيني بين خشم با وضعيت سلامت و نگرش و ادراک نوجوان نسبت به تغييرات جسماني وجود دارد. به تدريج منبع اصلي خشم را مي توان در اختلاف و تعارض نوجوان با پدر و مادر و ديگر افراد بزرگسال در زمينه مسائل عادي زندگي و تمايل به انجام آنها بطور مستقل پيدا کرد. هيجان پيچيده حسادت نيز خيلي زود در زندگي فرد پديد مي آيد و مي تواند يک مشکل اساسي در زندگي او به شمار آيد. حسادت عمدتا نسبت به خواهر يا برادر بروز مي کند و ناشي از تبعيض والدين در مورد فرزندان است. 
-  رشد اجتماعي: رشد اجتماعي به هر حال رشد عاطفي و توان نوجوان در کنترل هيجانات ناسالم، يکي از مهم ترين عوامل در رشد و سازگاري اجتماعي نوجوان است. رشد اجتماعي فرد بستگي تام به انواع شرايط محيطي زندگي فرد دارد. رشد اجتماعي نيز مانند ديگر ابعاد پيچيده رشد، تنها در نتيجه تغييرات فيزيولوژيکي بلوغ حاصل نمي شود، بلکه شامل فرصت هاي مناسب، براي يادگيري و تمرين عادات و مهارت هاي اجتماعي است. اهميت رشد اجتماعي انسان در زندگي امروز، نه تنها در يادگيري کنارآمدن و سازگاري با محيط اطراف است، بلکه در مسووليت پذيري فرد و همبستگي و پيوند سالم او با گروه در نهايت به عنوان يک شهروند نيز نمايان است. براي اين منظور، نهادهاي اجتماعي مهم چون خانه، مدرسه و جامعه در پايه ريزي اين امر مهم بايد از همان کودکي، به نوبت و در تعامل با يکديگر عمل کنند. ارتباط سالم و سازنده نوجوان با گروه همسالان و افراد کوچکتر و بزرگتر از خود در خانه و مدرسه و اجتماع، يکي از نشان هاي چشمگير رشد اجتماعي فرد است . علاوه بر آن فعاليت هاي مختلف علمي، هنري، مذهبي و غيره و صرف درست اوقات فراغت، بخش مهمي از فرايند اجتماعي شدن نوجوان را تشکيل مي  دهد.