پاسخ به:استان همدان
شنبه 25 شهریور 1391 11:23 PM
سیمای طبیعی
از نظر سیمای طبیعی ، منطقه‌ی نهاوند یك دشت میانكوهی است كه با جهت شمال غرب - جنوب شرق بین دو سلسله ارتفاعات شمالی (كوه سفید ، آردشان ، شادمانه) و جنوبی (گرین) قرارگرفته است . بنابراین سیمای كلی منطقه به دو چهره‌ی جداگانه‌ی كوهستان و دشت تقسیم می شود كه در ادامه به شرح آن‌ها می پردازیم:
كوهستان
همان‌طور كه گفته شد ارتفاعات منطقه به دو دسته : ارتفاعات جنوبی و ارتفاعات شمالی تقسیم می شوند . این ارتفاعات تا حدودی دشت را دور زده و تقریباً آن را محصور نموده‌اند و گذر از آن‌ها از طریق گردنه‌ها و معابر طبیعی ایجاد شده توسط رودخانه‌ها میسر و مقدور می باشد .
دشت
در قلمرو محدوده‌ی طبیعی نهاوند علاوه بر ناهمواری‌های یاد شده ، دشت نسبتاً فرو افتاده‌ای در امتداد جنوب شرقی - شمال غربی كشیده شده است كه آن را در ادبیات جغرافیایی ، "دشت نهاوند" می گویند.
شیب غالب عمومی این دشت بین 0 تا 5 درصد (0 درجه تا 3/3 درجه) می باشد و شهر نهاوند در كناره‌ی این دشت واقع است . طول این دشت معادل 5/63 كیلومتر و عرض آن بین 7 تا 5/16 كیلومتر متفاوت است و متوسط عرض آن برابر 6/11 كیلومتر محاسبه گردیده و مساحت این دشت نیز 848 كیلومتر مربع یعنی 69/49 درصد ازكل محدوده‌ی طبیعی حوضه‌ی گاماسیاب می باشد و میانگین ارتفاع آن از سطح دریا در حدود 1660 متر است .
وجود این دشت و رودخانه گاماسیاب كه از به‌هم پیوستن جریان‌های حاصل از سراب‌های گاماسیاب (سرچشمه‌ی رودخانه گاماسیاب) ، گیان ، گنبد كبود و پارسبان (فارسبان) به وجود می آید و نیز وجود چشمه‌ها ، قنوات (كه البته در حال حاضر تعداد آن‌ها بسیار كاهش یافته است) و چاه‌های عمیق و نیمه عمیق متعدد باعث شده‌است كه كشاورزی شهرستان نهاوند از رونقی خاص برخوردار باشد و منبع اصلی معیشت مردم شهرستان را تشكیل‌دهد .
آب‌و هوا (اقلیم)
آب و هوای منطقه‌ی نهاوند تحت تأثیر عرض جغرافیایی ، ارتفاع از سطح دریا ، جهت و امتداد كوه‌ها و وزش بادهای محلی مختلف قراردارد .
براساس آمار ، میانگین سالانه‌ی دما در منطقه در حدود 7.12+ درجه سانتی‌گراد است . سردترین ماه ، دی ماه با میانگین 5.0- درجه سانتی‌گراد و گرم‌ترین ماه ، تیرماه با میانگین 6.25+ درجه سانتی گراد است . رژیم افزایش دما تقریباً دارای نوسان منطقی است به طوری كه از دی‌ماه تا تیرماه روند صعودی و افزایش دارد و از تیر به دی ماه بالعكس روند نزولی پیدا كرده و كاهش می یابد
رودخانه گاماسیاب
رودخانه گاماسیاب اصلی‌ترین رودخانه و زهكش طبیعی منطقه و هم‌چنین ملایر و تویسركان است . این رودخانه از چشمه‌های آهكی واقع در 21 كیلومتری جنوب شرقی نهاوند از دامنه‌های شمالی ارتفاعات‌گرین به نام سراب گاماسیاب سرچشمه می گیرد و پس از طی چند كیلومتر در نواحی كوهستانی وارد دشت می شود ودر وسط دشت نهاوند در جهت جنوب شرقی - شمال غربی جاری می شود .
تمام رودخانه‌های منطقه و هم‌چنین رودخانه‌های حرم آباد ملایر ، قلقل رود تویسركان و خرم رود بخش اسدآباد به این رودخانه می ریزند . سپس این رودخانه بعد از خارج شدن از نهاوند از جنوب كنگاور و صحنه می گذرد و در اراضی بیستون با رودخانه دینور یكی می شود و در نهایت به رودخانه‌ی قره‌سو می ریزد . در ادامه ، در خرم‌آباد به نام سیمره شناخته می شود و كلیه‌ی رودخانه‌های شرقی كبیر كوه و تمام رودخانه‌های لرستان به آن می پیوندد این رودخانه یكی از منابع مهم تأمین آب زمینهای کشاورزی شهرستان نهاوند است
