پاسخ به:استان همدان
شنبه 25 شهریور 1391 11:22 PM
مکان های دیدنی و تاریخی
آتشكده باستاني نوشيجان ، تالاب آق‌گل ، زيستگاه حيات وحش لشگر ، درياچه مصنوعي و مجتمع سياحتي كوثر ، يخچال ميرفتاح بوستان سيفيه برج سامن ، آرامگاه حيقوق نبي(ع) ، آرامگاه ميررضي‌الدين آرتيماني ، مدرسه علميه شيخ علي‌خان زنگنه و امام‌زاده اسماعيل سرابي (امام‌زاده كوه) از جمله مهم‌ترين مكان‌هاي ديدني و تاريخي شهرستان ملاير به شمار مي‌آيند.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
مورخان در مورد وجه تسميه ملاير نظرهای مختلفی ارائه داده اند. برخی باور دارند که از آن جهت که در زمان مادها با روشن كردن آتش بر روی تپه ها و كوه های اين منطقه، اخبار را به ساير مناطق می رساندند، اين ناحيه « مل آگر » به معنی تپه آتش ناميده شد. روايت ديگری می گويد كه اعراب در زمان حمله به ايران، هنگام عبور از اين منطقه به آب دست نيافته بودند و به همين دليل آن را « ماء لايری » به معنی آب ديده نمی شود خواندند. بعدها منطقه به همين نام معروف شده و ملاير كنونی صورتی از آن عبارت است. ملاير از زمان های بسيار دور منطقه ای آباد و پر جمعيت بوده است. اسامی بعضی از روستاها مانند مانيزان، گوراب، اسكنان و ابنيه و آثار تاريخی به جای مانده منطقه از جمله دژگوراب و تپه نوشيجان حاكی از قدمت تاريخی اين منطقه است. بنای شهر فعلی ملاير با حكومت فتح‌علی شاه قاجار در سال 1188 هجری مقارن است كه توسط محمد علی ميرزا دولتشاه احداث شد و نخست به نام بانی آن دولت آباد خوانده شد، و سپس با انقراض سلسله قاجاريه به ملاير تغيير نام يافت.
