پژوهش و سازندگي

در اين بررسي تحت شرايط گلخانه اي، اثر آنيون همراه پتاسيم بر روابط کميت – شدت پتاسيم خاک (Q/I) و تعيين همبستگي آن با خصوصيات خاکي و شاخصهاي گياهي گندم (.Triticum aestivum L) در منطقه آبيک استان قزوين مورد مطالعه قرار گرفت. آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب طرح کامل تصادفي که فاکتور اول 21 نمونه خاک و فاکتور دوم دو سطح کودي 0 و 100 ميلي گرم پتاسيم در کيلوگرم در سه تکرار انجام شد. به منظور تعيين اثر آنيون همراه پتاسيم بر روابط کميت – شدت پتاسيم خاک (Q/I) از دو محلول کلريد پتاسيم (با آنيون همراه ^-Cl) و سولفات پتاسيم (با آنيون همراه SO₄^-2) استفاده گرديد. اثر کود پتاسه بر عملکرد گياه گندم در سطح %5 و اثر خصوصيات خاک بر عملکرد گندم در سطح %1 معني دار گرديد، ظرفيت بافري بالقوه پتاسيم خاک (PBC^k) همبستگي بالايي را با ظرفيت تبادل کاتيوني (r=0.969**) CEC، درصد رس (r=0.908**) و درصد اشباع خاک (r=0.872**) نشان داد. در نهايت معادله زير به عنوان برآورد کننده ظرفيت بافري خاک در خاک هاي زير کشت گندم منطقه آبيک پيشنهاد گرديد. PBC^k=7.419 CEC-19.743 و R²adj=0.782 بين ظرفيت بافري بالقوه پتاسيم خاک (PBC^k) حاصل از دو محلول پتاسيمي اختلاف معني داري در سطح %5 وجود داشت. همچنين بين پتاسيم به سهولت قابل تبادل ( DK0) حاصل از اين دو محلول اختلاف معني داري در سطح %1 وجود داشت اما بين نسبت فعاليت پتاسيم در حالت تعادل (AR_e^K) دو محلول اختلاف معني داري وجود نداشت. همبستگي بين پارامترهاي Q/I حاصل از دو محلول پتاسيمي با خصوصيات خاک داراي تفاوت معني داري نبود اما از نظر همبستگي با شاخصهاي گياهي بين اين دو محلول تفاوت معني داري وجود داشت و کلريد پتاسيم در تعيين رابطه کميت – شدت پتاسيم خاک (Q/I) ارجح بود.

 نسخه قابل چاپ