پاسخ به:پژوهش هاي توليد گياهي (علوم كشاورزي و منابع طبيعي)
چهارشنبه 15 شهریور 1391 10:51 AM
| 4 : پژوهش هاي توليد گياهي (علوم كشاورزي و منابع طبيعي) 1388; 16(4):59-76. |
| تعيين عصاره گير مناسب پتاسيم در يک خاک لسي با رس غالب ايلايت و تاثير ازتوباکتر و ورمي کمپوست بر غلظت و ميزان پتاسيم قابل جذب و عملکرد گندم ديم |
| سبطي مريم,موحدي ناييني سيدعليرضا*,قرباني نصرآبادي رضا,روشني قربان علي,شهرياري قربان,موحدي منصور |
| * گروه خاکشناسي، دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي گرگان |
|
اثر ازتوباکتر کروکوکوم (سويه Ago11) و کود آلي ورمي کمپوست و اثر توام آنها بر عملکرد و رشد گندم رقم زاگرس به صورت ديم در قالب طرح بلوک هاي کاملاً تصادفي در مزرعه بررسي شد. ميزان عملکرد ماده خشک گياه و اجزاي عملکرد در مرحله برداشت، ميزان تنفس ميکروبي و شمارش باکتري ازتوباکتر در خاک و درصد رطوبت خاک به روش وزني در 5 مرحله رشد گياه گندم مورد بررسي قرار گرفت. در خاک ازت نيتراته و آمونيومي، پتاسيم، فسفر، کلسيم، منيزيم، آهن، روي، مس، منگنز، کادميم در دو مرحله رشد گياه گندم يعني مراحل قبل خوشه دهي و برداشت گندم اندازه گيري شدند. ازت کل، پتاسيم، فسفر، کلسيم، منيزيم، آهن، روي، مس و منگنز، براي بافت گياه در دو مرحله و در نمونه ورمي کمپوست مصرفي اندازه گيري شدند. حداکثر عملکرد خشک در مرحله قبل خوشه دهي و نيز دانه و کاه و کلش در مرحله برداشت گندم از طريق افزايش تعداد خوشه در واحد سطح با تيمارهاي حاوي ازتوباکتر حاصل شد. ازتوباکتر با افزايش تراکم ريشه در ريزوسفر موجب افزايش قابليت استفاده از پتاسيم و افزايش عملکرد گرديد. ورمي کمپوست نيز موجب افزايش عملکرد دانه نسبت به تيمار شاهد گرديد. علاوه بر همبستگي بسيار پايين با جذب پتاسيم توسط گياه در اين خاک با رس غالب ايلايت، مقادير بالايي از پتاسيم با استات آمونيوم عصاره گيري و پتاسيم قابل استفاده خاک بسيار بالا برآورد مي شود که اغواکننده است. همبستگي بسيار بالايي بين جذب پتاسيم و عملکرد گندم و پتاسيم عصاره گيري شده با تترافنيل بران سديم به دست آمد که بيانگر تناسب اين عصاره گير در اين خاک است. هيچ يک از تيمارها از جمله تيمارهاي اختلاط ورمي کمپوست با خاک تاثيري بر افزايش رطوبت خاک نداشتند. |
| كليد واژه: ازتوباکتر، ورمي کمپوست، پتاسيم قابل جذب گياه، عصاره گيرهاي پتاسيم، گندم |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .
