پاسخ به:پژوهش هاي توليد گياهي (علوم كشاورزي و منابع طبيعي)
چهارشنبه 15 شهریور 1391 10:51 AM
3 : پژوهش هاي توليد گياهي (علوم كشاورزي و منابع طبيعي) 1388; 16(4):39-58. |
بررسي تنوع ژنتيکي برخي توده هاي گردوي بومي استان گلستان با استفاده از نشانگر مولکولي ريزماهواره |
احتشام نيا عبداله*,شريفاني مهدي,وحدتي كورش,عرفاني مقدم وحيد |
* گروه علوم باغباني، دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي گرگان |
قبل از انجام هر کار اصلاحي شناخت تنوع ژنتيکي و پتانسيل ژنتيکي هر گونه گياهي امري لازم و ضروري است و وجود تنوع ژنتيکي در کارهاي اصلاحي به عنوان يک برتري تلقي مي شود. براي بررسي تنوع ژنتيکي در 96 ژنوتيپ از 5 توده طبيعي گردوي ايراني از 11 مکان ژني ريزماهواره استفاده شد. سيستم مارکر در مجموع توانست 77 آلل را با اندازه اي بين 275-176 جفت باز شناسايي کنند. کم ترين و بيش ترين تعداد آلل مشاهده شده به ترتيب مربوط به مکان ژني 027WGA (2 آلل) و مکان ژني 202WGA (11 آلل) بود. ميانگين تعداد آلل ها براي 11 مکان ژني، 7 آلل بود. ميانگين تعداد آلل ها براي 11 مکان ژني، 7 آلل، و تعداد آلل هاي موثر در مکان هاي ژني از 57/1 تا 32/5 متفاوت بود و ميانگين تعداد آلل هاي موثر به ازاي هر مکان ژني 77/3 آلل گرديد. به طورکلي روند افزايش يابنده تعداد آلل مربوط به شاخص اطلاعاتي شانون بود. اين مورد براي جوامع گاليکش و کلاله مشاهده گرديد. اين جوامع بيش ترين مقدار تنوع را در درون خود دارا بودند بر خلاف دو جامعه ذکر شده توده کردکوي با کم ترين تعداد آلل، کم ترين شاخص اطلاعاتي شانون و کم ترين تنوع را در بين توده هاي انتخابي داشت. بيش ترين فاصله ژنتيکي بين توده هاي کردکوي و افراتخته (30/0) بود. کم ترين فاصله ژنتيکي بين توده هاي گاليکش و چشمه جوزي (12/0) بود. دسته بندي توده ها با استفاده از داده هاي مولکولي با دسته بندي آنها بر اساس موقعيت جغرافيايي انطباق پيدا نکرد. |
كليد واژه: گردو،.Juglans regia L، تنوع ژنتيکي، نشانگر ريزماهواره |
أَلْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: أَلْفِقْهُ لِلاَْدْیانِ، وَ الطِّبُّ لِلاَْبْدانِ،وَ النَّحْوُ لِلِّسانِ. .