عملکرد حسن بن زید
چهارشنبه 8 شهریور 1391 1:31 PM
حسن بن زید علوی، فردی قوی و در برخورد با مخالفان دولت و مذهب خود، بسیار سخت بود.وی در عین وفاداری به آرمان های خود، روش های سختی را برای از میان برداشتن مخالفان به کار می بست، در عین حال، به دلیل آن که در این قبیل کارها، انگیزه های شخصی به نظر نمی آمد، مخالفتی با اقدامات او صورت نگرفت، به عکس منابع تاریخی، از حسن بن زید به عنوان فردی عادل و دادگر یاد کرده اند.
از جمله مخالفان وی، عباسیان و طرفداران آنها بودند.ابن اسفندیار می نویسد:
حسن بن زید، هر آفریده را که هوادار مسودین سیاه جامگان، عباسیان بود، به عقوبت ها می کشت، و ملامت ها می کرد تا دل های مردم، چنان هراسان شد که جز طاعت و رضای او فکرتی نماند.
حسن از نظر مذهبی، بر مذهب زیدیه بود.این مذهب، امام فکری و سیاسی خود را زید بن علی بن الحسین (ع) می دانست که در سال 122 هجری بر ضد امویان در کوفه شورید.پیروان وی، بسیار انقلابی بودند و امام را کسی می دانستند که فاطمی باشد، شمشیر قیام به دست گیرد و با دشمن مبارزه کند.درباره آنها، در جای دیگری سخن گفته ایم.
حسن ضمن دستور العملی از مردم خواست تا به مبانی مورد نظر او اعتقاد داشته و به دستورهای فقهی که صادر می کند عمل کنند.برخی از این دستورات عبارت بودند از: عمل به کتاب خدا و سنت رسول (ص)، اعتقاد به برتری امام علی (ع) پس از پیامبر (ص) بر همه امت، دوری از اعتقاد به جبر و تشبیه، گفتن حی علی خیر العمل در اذان، بلند خواندن بسم الله الرحمن الرحیم در نماز و چند نکته دیگر.
به دنبال این اقدامات، او بر ناصبیان که دشمنان امام علی علیه السلام بوده و از بقایای حزب اموی بودند، سخت می گرفت.وقتی عالم محدثی در گرگان متهم شد که از ناصبیان است، او را آن اندازه زندان کرد که در آنجا درگذشت.
وی با برخی از چالوسیان نیز که همدلی با یعقوب کرده بودند، برخورد سختی کرده، اراضی آنها را در اختیار مردمان دیلم گذاشت.
