پاسخ به:دانستنیهای گردشگری
دوشنبه 23 مرداد 1391 9:55 AM
پوششی برای قلب دوم
«پا، قلب دوم شماست»، این جمله ای است كه حتما شما هم شینده اید، عبارتی كه از میزان و اهمیت سلامتی پا برای تمام بدن حكایت دارد. اما اگر یك كوهنورد یا یك طبیعت گرد حرفه ای باشید، اهمیت این جمله بیشتر خواهد شد؛ چرا كه این قلب دوم مهم ترین عضو برای گشت و گذار در طبیعت است و سلامت اجرای سفرتان به سلامت آن وابسته است. به همین دلیل هم كفش، خانه این قلب دوم- مهم ترین وسیله كوهنوردی و گردشگری- است. در تمام طول روز پا در كفش است و این وسیله مسوولیت مهم نگهداری از آن را به عهده دارد. فرقی ندارد روی خاك، سنگ و گل باشد یا روی آب و برف، در تمام نقاطی كه قرار است قدم روی آن بگذارید، كفش باید به بهترین شكل از پا نگهداری كند. پای خیس، پای تاول زده، پای داغ یا یخ، پای دردناك و ... می توانند تك تك لحظه های لذت از طبیعت را برایتان عذاب آور كنند. به همین دلایل باید بهترین كفش ممكن را انتخاب كرد تا آن سفر آخرین سفر شما به طبیعت نباشد.
نكات طلایی
- اندازه كفش باید از نیم یا یك شماره بزرگ تر از كفش معمولیتان باشد. جورابی هم كه با كفش می پوشید باید كلفت باشد.
- هیچ وقت برای بیشتر از گرم شدن پا چند جفت جوراب روی هم نپوشید كه پا خفه می شود و به همین خاطر بیشتر احساس سرما خواهید كرد.
- اگر بعد ازكوهنوردی كفشتان خیس شد، چند روزنامه مچاله شده درون كفش بگذارید تا هم فرم كفش تغییر نكند، هم نم كفش گرفته شود.
- هیچ وقت كفش را جلوی آتش خشك نكنید. چون ممكن است رویه آن بشكند و كفه ذوب شود.
- كفش را با مواد شوینده قوی شست و شو ندهید، این شوینده ها عمر كفش را كم می كنند.
- آب بهترین شوینده برای كفش است.
- كفش های گرتكس را به هیچ عنوان چرب نكنید، چون مانع تنفس آنها می شود. از واكس مخصوص خودشان استفاده كنید.
- قبل از سفر از سالم بودن كفش مطمئن شوید.
چه بخریم؟
همراهان مهربان كوه
مهم ترین ویژگی كفش های كوهنوردی و پیاده روی این است كه ساق بلندی دارند كه مچ پا را می پوشاند و مانع پیچ خوردن پا می شود.
- كفش سنگ نوردی: این كفش ها فقط برای صخره نوردی ساخته می شوند و برای یك قدم راه رفتن هم مناسب نیستند؛ نوك تیزی دارند كه برای گرفتن گیره های سنگی كوچك با پنجه مناسب است و پا در این كفش بسیار جمع شده است. هنگام سنگ نوردی پا كوچك ترین لغزش پا در كفش نباید اتفاق بیفتد. یخ نوردان و كوهنوردان این كفش ها را فقط در صعودهای صخره ای به پا می كنند.
- كفش كوهنوردی زمستانه: این كفش ها برای راه رفتن روی برف ساخته شده اند، ضد آب هستند و نسبت به سرما هم بسیار مقاومند. جنس رویه این كفش ها از چند لایه چرم فناوری شده ساخته شده و كف این كفش كوه نسبت به بقیه مدل ها ضخیم تر و سنگین تر است. كفش های زمستانه بسیار خشك هستند و انعطاف پذیری ندارند. البته مثل كفش های قدیمی زمستانه هم نیستند كه باید چرم آنها مدام چرب نگه داشته می شد. كوهنوردهای قدیمی تر تا همین 10سال پیش در برنامه های زمستان همیشه یك ظرف كوچك وازلین همراه داشتند كه در پایان روز در چادر كفش ها را چرب كنند، البته قبل از آن باید كفش ها را گرم می كردند تا چربی به خورد كفش می رفت. اما كفش های زمستانه امروزی دارای لایه تنفسی و واكس مخصوص هستند كه به شكل اسپری یا كرم به راحتی به خورد كفش می رود. كوهنوردان حرفه ای برای آنكه برف داخل كفششان نرود از «گتر» هم استفاده می كنند. گتر در تعریف ساده یك لوله پارچه ای است كه بالا و پایین آن كش دارد. گتر را روی پاچه شلوار می پوشند و پایین آن را روی كفش می كشند. گتر با یك قلاب كوچك به بند كفش و با یك تسمه كه از زیر كفش رد می شود به كفش متصل می شود تا مانع وارد شدن برف از كناره های كفش شود.
- كفش های كوه پیمایی: این نوع كفش هم ساق بلندی دارد اما جنس رویه و كفی آن محكم تر از كفش پیاده روی است. وزن این كفش هم سنگین تر از دیگر كفش هاست؛ چون در صعود و فرود تخت فشار بیشتری است و مطمئنا باید محكم تر از كفش های پیاده روی باشد. همه انواع معتبر كفش كوه از سبك تا سنگین، لایه پارچه ای تنفسی داخلشان دارند. این لایه مانع ورود آب به داخل كفش می شود، اما عمل تعریق پا را مختل نمی كند و نم داخل كفش را به بیرون منتقل می كند. معروف ترین این لایه های تنفسی گرتكس یاGoretex نام دارد. جالب است بدانید كه این لایه اولین بار توسط شخصی به نام Gore برای كفش های فضانوردان ساخته شد. حواستان باشد كه اگر كفش دارید، داخلش خیس نشود. رویه كفش كوه معمولا چرمی است و در نقاط حساسی مثل جلو و پشت پاشنه كه بیشتر در معرض آسیب هستند، لایه لاستیكی سختی هم اضافه دارند. كفش های كوه در صعود های سه فصل (به جز زمستان) استفاده می شوند. بند كفش كوه باید به راحتی بسته شود، به همین دلیل قلاب هایی كه بند از درونشان رد شده یك قرقره دارند تا بند برای محكم بسته شدن فشار را به همه جای كفش یكنواخت وارد كند. اگر كفشتان قلاب ندارند، بند كفش را به ترتیب گیره ها از پایین به بالا محكم كنید.
- كفش پیاده روی یا Trekking: این كفش برای پیاده روی بر سطوح خاكی طراحی شده كه شیب زیادی هم ندارند و فشار زیادی به پا وارد نمی شود. كف راحت و رویه سبك از ویژگی های این كفش هاست، ضمن آنكه مثل بقیه كفش های استاندارد طبیعت گردی ساق بلندی و كفی چند لایه دارند.
همراه با كوه
این كوهنوردان به راه افتاده اند تا به كوه نمك شهر برسند، همه هم با كفش های حرفه ای. فقط مراقب كفش های چینی باشید. چون این كفش های غیر استاندارد به جای تمام این لایه های یك سطح مشبك و تو خالی دارند كه تنها بعد از چندبار پیاده روی زیر پاشنه شان سوراخ می شود. قیمت ارزان این كفش ها در مقایسه با ضرری كه به پای شما می رسانند اصلا منطقی نیست.