مقالات امور دام و آبزیان

عيار منيزيم و كراتينين در 93 نمونه ادرار گاوهاي هلشتاين و دو رگ شيري از دي ماه سال 1380 لغايت تيرماه 1381 در اروميه در جهت تشخيص احتمالي هيپومنيزيمي تحت باليني مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه ها به طريق تحريك پرينه، ملامسه راست روده و سوند ادراري در لوله هاي 10 ميلي ليتري تهيه گرديدند. غلظت منيزيم و كراتينين ادرار با استفاده از كيت هاي منيزيم (زيست شيمي) و كراتينين (پارس آزمون) به روش كالريمتري (رنگ سنجي) اندازه گيري شدند. منيزيم و كراتينين در تمامي نمونه هاي ادرار مشاهده و دامنه آن ها به ترتيب بين 0.05 تا 7.71 ميلي مول در ليتر و 15.6 تا 30 ميلي گرم در دسي ليتر متغير بوده است. منيزيم ادرار گاوها به سه گروه <1.5 ميلي مول در ليتر به عنوان گاوهاي غني از منيزيم سرم، 0.42-1.49 ميلي مول در ليتر به عنوان گاوهاي حساس به كمبود منيزيم و >0.41 ميلي مول در ليتر به عنوان گاوهاي مشكوك به هيپومنيزيمي طبقه بندي شده فراواني و درصد نمونه ها به ترتيب 78 راس و %83.87، 10 راس و %9.67، 5 راس و %6.45 مشاهده گرديد. ميانگين و خطاي معيار كراتينين ادرار در سه گروه فوق به ترتيب 22.7± 3.4، 20.6 ±2.7 و 21.1± 4.2 ميلي گرم در دسي ليتر ادرار بوده و اختلاف بين آن ها معني دار نمي باشد. لذا مي توان نتيجه گرفت كه در گاو سالم دفع ادراري منيزيم طبيعي بوده و ميزان آن بستگي به منيزيم خون دارد. پايين بودن منيزيم ادرار مي تواند اخطاري در احتمال هيپومنيزيمي از نوع تحت باليني منظور گردد كه در آن صورت ارزيابي منيزيم ادرار به عنوان يك روش تشخيصي باليني در هيپومنيزيمي تحت باليني اهميت كاربردي داشته باشد.