پاسخ به:بانک مقالات زراعت و باغبانی
جمعه 9 تیر 1391 8:32 PM
| 3 : پژوهشهاي زراعي ايران 1382; 1(1):23-31. |
| اثر رژيم رطوبتي در اوايل فصل بر عملكرد كمي و كيفي پنبه رقم ورامين (.Gossypium hirsutum L) |
| كاخكي علي,كافي محمد |
|
پنبه مهمترين گياه ليفي است كه به دليل سازگاري با شرايط رطوبتي متفاوت امكان مصرف آب كمتر همراه با عملكرد اقتصادي مطلوب را فراهم ساخته است. به منظور بررسي اثرات تاخير در اولين آبياري بعد از سبز شدن بر عملكرد وش، خصوصيات كيفي الياف و همچنين انتخاب بهترين روش كاشت، اين آزمايش طي دو سال در منطقه كاشمر استان خراسان اجرا گرديد. تيمارها شامل روشهاي كاشت (هيرم كاري و خشكه كاري) در كرتهاي اصلي و تاخير در اولين آبياري در سال اول (70، 140، 210 و 280 ميليمتر تبخير تجمعي از طشتك) و در سال دوم (480، 80، 160، 240، 400، 320 و ميليمتر تبخير تجمعي) در كرتهاي فرعي بود. نتايج نشان داد كه بين دو روش كاشت از نظر عملكرد تفاوتي وجود ندارد، اما تاخير در اولين آبياري تا 280 ميليمتر تبخير در سال اول و در هر دو روش كاشت عملكرد وش، كارايي مصرف آب، زودرسي و تعداد شاخه هاي زايا در گياه را افزايش داد. اما تعداد شاخه هاي رويا در اين تيمارها كاهش يافت. همچنين در سال دوم عملكرد وش، شاخص برداشت و كارايي مصرف آب در تيمار تاخير در اولين آبياري تا 320 ميليمتر تبخير افزايش يافت. خصوصيات كيفي الياف مورد مطالعه در هر دو روش كاشت در تيمارهاي تاخير در آبياري تفاوت معني داري نداشتند. افزايش عملكرد وش در تيمارهاي كم آبياري احتمالا به دليل افزايش شاخص برداشت در اثر كاهش ارتفاع گياه و افزايش تعداد قوزه در پي تنش خفيف رطوبتي مي باشد. بطور كلي نتايج دو ساله اين آزمايش نشان داد كه تاخير اولين آبياري بعد از سبز شدن تا 320 ميليمتر تبخير از طشتك بطور معني داري باعث افزايش عملكرد وش مي شود. |
| كليد واژه: پنبه، تنش خشكي، روش كاشت، آبياري تاخيري، كيفيت الياف |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
