بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور استفاده توام از روش مکانيکي کنترل علف هاي هرز (خاکورزي) و سمپاشي نواري براي کاهش مصرف علف کش در زراعت چغندرقند، آزمايشي مزرعه اي در سال 1384 در مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي استان مرکزي (اراک) به اجرا درآمد. آزمايش به صورت کرتهاي خرد شده در قالب طرح بلوکهاي کامل تصادفي با 18 تيمار و 4 تکرار انجام شد. فاکتور اصلي شامل، خاکورزي بين رديفي در دو سطح (با و بدون خاکورزي) و فاکتور فرعي شامل نسبتهاي 100، 75، 50 و 25 درصد مقدار توصيه شده مخلوط علف کشهاي دسمديفام (بتانال آ. ام.) + کلريدازون (پيرامين) به صورت پخش سراسري و نسبتهاي 75،50 و 25 درصد علف کش هاي مذکور به صورت پخش نواري بود. ضمنا دو تيمار شاهد بدون کنترل و وجين دستي نيز به فاکتورهاي فرعي اضافه شد. نتايج بدست آمده اختلاف معني داري را در بين تيمارهاي اصلي (خاکورزي و عدم خاکورزي) در مورد صفات اندازه گيري شده گياه زراعي نشان نداد. بيشترين عملکرد ريشه و وزن کل بوته چغندرقند پس از تيمار وجين دستي از نسبتهاي 100 و 75 درصد علف کش با پاشش سراسري و 75 درصد با پاش نواري بدست آمد. درصد قند نيز در بين تيمارهاي آزمايش تفاوت معني داري نداشت. نسبت هاي 100 و 75 درصد علف کش در بين تيمارهاي با پاشش سراسري و 75 درصد در بين تيمارهاي با پاشش نواري بيشترين کاهش زيست توده و کنترل علف هرز را داشتند. بنابراين با توجه به نتايج بدست آمده از عملکرد ريشه و وزن کل بوته، مي توان در جهت صرفه جويي از مصرف علف کش و با توجه به مسايل زيست محيطي مصرف بالاي علف کش ها، از نسبت 75 درصد سراسري و نواري به جاي نسبت کامل (100%) علف کش استفاده نمود.