بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي تغييرات رشد و عملکرد سه رقم گلرنگ بهاره شامل محلي اصفهان، CU1، و Gilla در سه تاريخ کاشت 15 و 30 فروردين و 14 ارديبهشت، آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب طرح بلوکهاي کامل تصادفي در چهار تکرار در سال زراعي 79-78 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه بيرجند انجام شد. نتايج اين آزمايش نشان داد که اکثر صفات مورفولوژيکي گياه به جز ارتفاع اولين انشعاب از سطح خاک تحت تاثير تاريخ کاشت قرار گرفتند، و از اين نظر کاشت زودتر موجب رشد بيشتر ارقام شد. ارقام نيز از نظر تعداد گره توليدي، ارتفاع اولين شاخه جانبي، و طول ميانگره با يکديگر تفاوت معني داري داشتند و اين تفاوت در تاريخ هاي مختلف کاشت ثابت بود به نحوي که روند معني داري صفات رويشي در اثر برهمکنش ارقام و تاريخ کاشت از روند مشابه معني داري اثر رقم پيروي کرد. ارقام گلرنگ از نظر تعداد طبق توليدي و بارور تفاوتي معني داري نداشتند، ولي رقم محلي اصفهان بيشترين تعداد دانه در طبق با کمترين وزن هزار دانه را دارا بود و رقم CU1 در نقطه مقابل آن قرار گرفت. کاشت زودتر سبب توليد تعداد طبق بيشتر، درصد باروي بيشتر طبق ها و تشکيل تعداد بيشتر دانه در طبق هاي فرعي گرديد، در حالي اين عامل اثري بر وزن هزار دانه نداشت. رقم Gilla از نظر تعداد طبق توليدي و بارور، رقم محلي اصفهان از نظر تعداد کل دانه در طبق، و رقم CU1 از نظر وزن هزار دانه، به ويژه در اولين تاريخ کاشت، برتري داشتند، ولي به طور کلي رقم محلي اصفهان در تمامي تاريخ هاي کاشت عملکرد دانه بيشتري توليد نمود. از بين ويژگي هاي مورفولوژيکي گياه، ارتفاع، قطر ساقه و تعداد شاخه جانبي همبستگي بيشتري با عملکرد دانه نشان دادند، و در کل تعداد طبق اصلي بيشترين همبستگي را با عملکرد داشت. نتايج اين بررسي نشان داد کاشت رقم محلي اصفهان در اولين فرصت ممکن، به دليل بومي بودن و تطابق پذيري بيشتر آن به شرايط ايران، امکان توليد عملکردهاي بيشتري را در مقايسه با ساير ارقام فراهم مي سازد.