بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور تعيين سهم نسبي فتوسنتز اندامهاي مختلف گندم در انباشت ماده خشک در دانه و تعيين محدوديت مخزن آنها اين تحقيق بصورت آزمايش کرتهاي يک بار خرد شده بر پايه طرح بلوکهاي کامل تصادفي در سه تکرار در سال زراعي81 – 1380 در ايستگاه تحقيقات کشاورزي اهواز اجرا گرديد. در اين تحقيق ده ژنوتيپ گندم گرين، استار، زاگرس، فونگ، چمران، داو، ويناک، ياواروس، کرخه و کراس سيميت بعنوان فاکتور اصلي و چهار تيمار دستکاري اجزاي فنوتيپي شامل حذف ريشکهاي تمام سنبله ها، حذف برگ پرچم، حذف برگهاي زير برگ پرچم و پوشش سنبله بعنوان فاکتور فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد که فتوسنتز سنبله بيشترين سهم نسبي (15.93%) را در پر کردن دانه داشت ،همچنين 13.9، 12.1 و 11.9 درصد ميانگين سهم نسبي وزن خشک دانه بترتيب به برگ پرچم، برگهاي زير برگ پرچم و ريشک ها تعلق داشت. ارزيابي محدوديت مخزن ارقام مورد مطالعه نشان داد که در هيچ يک از ارقام محدوديت مخزن وجود ندارد. لاين کراس سيميت و ژنوتيپ استار نسبت به ساير ارقام از محدوديت منبع بيشتري برخوردار بودند در حالي که ارقام داو و چمران محدوديت منبع کمتري داشتند.

 نسخه قابل چاپ