بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي خصوصيات فنولوژيک و مورفولوژيک ژنوتيپهاي متحمل به سرماي نخود در شرايط آبياري تکميلي، آزمايشي در قالب طرح بلوک هاي جزيي متعادل با 81 ژنوتيپ نخود و سه تکرار در کشت پاييزه (21 مهر) در سال زراعي 86 - 1385 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد. ژنوتيپ هاي مورد بررسي در اين آزمايش از ميان حدود 700 ژنوتيپ نخود بانک بذر دانشگاه فردوسي مشهد که طي 10 سال در مطالعات مقاومت به سرما مورد بررسي قرار گرفته بودند، انتخاب شدند. در طي فصل رشد، سه نوبت آبياري شامل بلافاصله پس از کاشت، 20 روز بعد از آبياري اول و نيز در آغاز مرحله گلدهي، انجام شد. تيپ و مرحله رشدي ژنوتيپ ها پيش از سرماي زمستان تعيين شد. همچنين ويژگي هاي فنولوژيک (تعداد روزهاي کاشت تا سبزشدن، سبزشدن تا گلدهي و گلدهي تا رسيدگي) و مورفولوژيک (ارتفاع بوته، تعداد شاخه ها در بوته و مجموع طول شاخه ها در بوته) ژنوتيپ ها اندازه گيري و ثبت شد. بر اساس نتايج، تفاوت ميان ژنوتيپ ها از نظر کليه خصوصيات اندازه گيري شده، معني دار بود (p£0.05) دوره رشد رويشي (سبز شدن تا گلدهي) در 57 در صد ژنوتيپ ها بيش از 170 روز بود. ارتفاع بوته در 27 درصد از ژنوتيپ ها بيش از 46 سانتي متر بود و 11 درصد ژنوتيپ ها بيش از 26 شاخه در بوته داشتند. بدين ترتيب مي توان نتيجه گرفت که تاثيرات مثبت در اثر بهبود صفات فنولوژيک در کشت پاييزه باعث بهبود صفات مورفولوژيک و در نهايت عملکرد در ژنوتيپ هاي مورد بررسي شده است.

 نسخه قابل چاپ