بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي اثرات تداخلي جو ناخواسته بر شاخص هاي رشد شش رقم گندم، آزمايشي طي سال زراعي 1386 – 1387 در منطقه سبزوار انجام شد. آزمايش در قالب طرح بلوک کامل تصادفي با ساختار فاکتوريل در 3 تکرار اجرا گرديد. تيمارهاي مورد مطالعه شامل 6 رقم گندم در شرايط عاري و تداخل با جو ناخواسته بودند. ارقام مختلف گندم مورد بررسي در اين آزمايش شامل 1- چمران 2- گاسکوژن 3- مهدوي 4- پيشتاز 5- شيراز 6- فلات با تراکم به ترتيب 350، 375، 375، 400، 400، 325، دانه در مترمربع بود. از رقم جو والفجر با تراکم 50 بوته در مترمربع نيز به عنوان جو ناخواسته استفاده گرديد. بر اساس نتايج حاصل از تجزيه واريانس، تداخل ناشي از جو ناخواسته موجب کاهش در عملکرد دانه، شاخص سطح برگ، سرعت رشد نسبي، سرعت رشد محصول، ارتفاع و تجمع ماده خشک ارقام گندم گرديد. بيشترين ميزان عملکرد دانه در کشت خالص و مخلوط به ترتيب مربوط به رقمهاي شيراز و مهدوي و کمترين آن به ترتيب به رقم هاي گاسکوژن و چمران تعلق داشت. بيشترين شاخص سطح برگ در کشت خالص و مخلوط متعلق بهرقم مهدوي بود، اين امر مي توانست به دليل ارتفاع بيشتر آن نسبت به ساير ارقام، در نتيجه افزايش ميزان سايه اندازي گياه بر روي جو و کاهش رشد آن باشد. مقايسه سرعت رشد نسبي ارقام گندم در کشت خالص و مخلوط نشان داد که رقم مهدوي کمترين کاهش سرعت رشد نسبي را در اثر تداخل از خود نشان داد. علاوه بر اين سرعت رشد رقم شيراز در کشت خالص و رقم مهدوي در شرايط تداخل با جو ناخواسته نسبت به ساير ارقام بالاتر بودند .نتايج بدست آمده نشان داد که عملکرد ارقام مورد بررسي در تداخل جو ناخواسته، تحت تاثير ويژگي هايي مانند: ارتفاع، شاخص سطح برگ، سرعت رشد نسبي، سرعت رشد محصول و ماده خشک تجمعي قرار داشتند که رقم مهدوي در ويژگ يهاي فوق نسبت به ساير ارقام برتر بود.

 نسخه قابل چاپ