بانک مقالات زراعت و باغبانی

مطالعات نشان مي دهد که چغندرقند در طي نگهداري در سيلو دچار افت وزني و تغيير در عيار مي شود. عوامل مختلفي از جمله اندازه چغندرها و ارتفاع ذخيره سازي در سيلو مي تواند، در تغييرات وزني و قندي موثر باشد که در اين تحقيق مورد توجه قرار گرفته است. به منظور مطالعه اين موضوع، از چغندرهايي که جهت ذخيره سازي از سه منطقه مختلف به سيلوهاي کارخانه قند شيروان آورده شده بود به طور تصادفي و مجزا نمونه برداري و در 4 اندازه مختلف (درشت، متوسط، ريز و مخلوط) گروه بندي شد. اين گروه ها در 4 ارتفاع مختلف، در سيلوهاي صنعتي کارخانه قند شيروان نگهداري شد و پس از مدت 18 روز نگهداري در سيلو، عيار و وزن آنها اندازه گيري و مقادير آنها با قبل از نگهداري در سيلو (ابتداي شروع زمان نگهداري) مقايسه شد. نتايج اين پژوهش نشان داد که در اثر نگهداري چغندر در سيلو بيشترين ضايعات وزني و قندي در چغندرهاي هر سه منطقه متعلق به چغندرهاي ريز است که ميزان آن به ترتيب بين 5.54 تا 6.97 درصد براي ضايعات وزني و بين 3.86 تا 4.13 براي ضايعات قندي مي باشد. همچنين کمترين ضايعات وزني متعلق به چغندرهاي نگهداري شده درکف بوده و مقدار آن بين 1.69 تا 1.91 درصد است. هر چه چغندر به لايه هاي فوقاني و سطح سيلو نزديک تر مي شود، اين ضايعات افزايش يافته، بطوريکه بيشترين ضايعات وزني متعلق به چغندرهايي است که در سطوح فوقاني سيلو نگهداري شده و مقدار آن بين 6.37 تا 9.84 درصد است. همچنين نتايج نشان مي دهد که بيشترين ضايعات قندي (کاهش عيار) متعلق به چغندرهائي است که در کف سيلو قرار دارد و مقدار آن بين 4.80 تا 5.20 درصد است و هر چه به طرف لايه هاي فوقاني چغندر و به سطح سيلو نزديک تر مي شود، ضايعات قندي کمتر شده بطوريکه ضايعات قندي چغندرهائي که در سطح سيلو قرار دارد بين 1.77 تا 2.20 درصد است.

 نسخه قابل چاپ