پاسخ به:بانک مقالات زراعت و باغبانی
جمعه 9 تیر 1391 6:59 PM
| 4 : پژوهشهاي زراعي ايران مهر و آبان 1389; 8(4):594-605. |
| بررسي كارايي تعدادي از علف كش ها در كنترل بيوتيپ هاي فالاريس (.Phalaris spp) مقاوم و حساس به علف كش هاي بازدارنده استيل كوآنزيم - آ - كربوكسيلاز |
| زند اسكندر*,باغستاني محمدعلي,پوربيگ مريم,صوفي زاده سعيد,بناكاشاني فاطمه,دستاران فاطمه,خيامي محمدمهدي,لبافي حسين آبادي محمدرضا |
| * بخش تحقيقات علف هاي هرز، موسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور، تهران |
|
بررسي كارايي تعداي از علف كش ها در كنترل بيوتيپ هاي فالاريس مقاوم و حساس به علف كش هاي بازدارنده استيل كوآنزيم - آ - كربوكسيلاز سه آزمايش جداگانه بر روي توده هاي حساس و مقاوم دو گونه فالاريس P. minor و P. paradoxa انجام شد. در هر آزمايش توده هاي حساس و مقاوم به صورت جداگانه با 19 تيمار علف كشي در قالب طرح كاملا تصادفي با 8 تكرار در شرايط گلخانه مورد آزمايش قرار گرفتند. تيمارهاي آزمايشي شامل 10 تيمار از علف كش هاي بازدارنده استيل كوآنزيم كربوكسيلازACCase ، 6 تيمار از علف كش هاي بازدارند استولاكتات سينتاز ALS و علف كش هاي پروسولفوكارپ، فلم پروپ - ام - ايزوپروپيل، ايزوپروترون + ديفلوفنيكان و تيمار شاهد بدون علف كش بود. براي ارزيابي تاثير تيمار‌ها نيز خصوصياتي مانند درصد خسارت بر اساس EWRC در 15 و 30 روز بعد از سمپاشي، درصد تعداد باقيمانده بعد از سمپاشي نسبت به قبل از سمپاشي و درصد وزن تر و خشک تک بوته نسبت به شاهد مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در مجموع نتايج نشان داد كه در بين علف كش هاي بازدارنده ACCase بهترين علف كش براي كنترل توده حساس گونه هاي فالاريس، به ترتيب علف كش هاي كلودينافوپ پروپارژيل و پينوكسادن با دز 450 ميلي ليتر در هکتار بود. و از بين علف كش هاي بازدارنده ACCase نيز فقط علف كش پينوكسادن توانست توده مقاوم گونه P. minor را در حد كمي مطلوب كنترل كند و تاثير آن بر توده مقاوم گونه P. paradoxa نيز رضايت بخش نبود. در بين علف كش هاي بازدارنده ALS نيز علف کش يدوسولفورون + مزوسولفورون (شواليه) توانست توده حساس هر دو گونه و توده مقاوم گونه P. minor را در حد بسيار مطلوب ولي توده مقاوم گونه P. paradoxa را ضعيف كنترل نمايد. همچنين علف كش هاي يدوسولفورون + مزوسولفورون (آتلانتيس) و سولفوسولفورون + متسولفورون (توتال) نيز توانستند توده هاي حساس و مقاوم هر دو گونه فالاريس مورد مطالعه در حد مطلوب كنترل نمايند. تاثير علف کش ايزوپروتون + ديفلوفنيكان (پنتر) بر توده هاي حساس و مقاوم گونه P. minor نيز بسيار خوب، ولي اثر آن بر توده مقاوم گونهP. paradoxa ضعيف بود. بقيه علف كش ها نتوانستند هيچ يک از توده هاي حساس و مقاوم گونه هاي فالاريس مورد مطالعه را كنترل نمايند. به طور كلي براي مبارزه شيميايي با گونه هاي فالاريس P. paradoxaو P. minor مي توان از علف كش هاي يدوسولفورون + مزوسولفورون (شواليه)، يدوسولفورون + مزوسولفورون (آتلانتيس) و سولفوسولفورون + متسولفورون (توتال) و همچنين در صورتي كه توده مقاوم از گونه P. Minor باشد از علف كش ايزوپروتون + ديفلوفنيكان (پنتر) استفاده نمود. |
| كليد واژه: مقاومت به علف كش، بازدارنده هاي ACCase، بازدارنده هاي ALS |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
