بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور ارزيابي اثرات ميزان كود نيتروژن و تقسيط آن بر الگوي تخصيص ماده خشک و خصوصيات كمي و كيفي چغندرقند، آزمايشي در سال 1379 در روستاي برات آباد شهرستان فريمان انجام گرفت. در اين آزمايش سه سطح كود نيتروژن (N1، 70؛ N2، 140؛ N3، 210 کيلوگرم نيتروژن خالص در هکتار) و چهار سطح تقسيط (S1، %100 مصرف كود، هنگام كاشت؛ S2، %75 مصرف كود هنگام كاشت و 25% در مرحله تنک كردن؛ S3، %50 مصرف كود هنگام كاشت و 50% در مرحله تنک كردن؛ S4، %25 مصرف كود هنگام كاشت و 75% در مرحله تنک كردن) به صورت آزمايش فاكتوريل و در قالب طرح بلوک هاي كامل تصادفي در چهار تكرار مورد ارزيابي قرار گرفت. برتري تخصيص ماده خشک بين اندام هوايي و زميني در تيمار 70 كيلوگرم نيتروژن در هكتار 66 روز بعد از سبز شدن (1350 درجه روز رشد) و در تيمار 210 كيلوگرم نيتروژن در هكتار 76 روز بعد از سبز شدن (1460 درجه روز رشد ) به نفع ريشه ذخيره اي جابجا شد. الگوي تقسيط S1 در تمام مراحل رشد نسبت بيشتري از ماده خشک را به ريشه اختصاص داد به طوريكه پس از 1400 درجه روز رشد (15 مرداد ماه) ميزان مواد فتوسنتزي اختصاص داده شده به ريشه و اندام هوايي مساوي و معادل 50% بود، در حاليكه در همين مرحله الگوهاي دوم، سوم و چهارم تقسيط به ترتيب 47%، 44% و 38% ماده خشک را به ريشه و بقيه آن را به اندام هوايي اختصاص دادند. نتايج آزمايش نشان داد كه كود نيتروژن اثر معني داري در تغييرات عيار، پتاسيم، سديم، خلوص شربت خام، درصد قند قابل استحصال، راندمان استحصال و درصد قند ملاس داشت اما تاثير آن بر عملكرد ريشه، عملكرد قند و نيتروژن مضره معني دار نبود. با افزايش مصرف كود نيتروژن ميزان عيار، درصد قند قابل استحصال و راندمان استحصال كاهش ولي عملكرد ريشه، مقدار پتاسيم، سديم، نيتروژن مضره و درصد قند ملاس افزايش يافت. بيشترين عملكرد قند خالص (4.4 تن در هكتار) مربوط به تيمار 70 كيلوگرم نيتروژن در هكتار بود. در اين مطالعه تاثير الگوهاي مختلف تقسيط و اثرات متقابل تقسيط و مقدار نيتروژن بر خصوصيات كمي و كيفي چغندرقند معني دار نبود. البته بالاترين عملكرد قند خالص (4.8 تن در هكتار) در تيمارN1S1  (حداقل ميزان كود نيتروژن و مصرف آن در زمان كاشت) به دست آمد.

 نسخه قابل چاپ