بانک مقالات زراعت و باغبانی

اويارسلام ارغواني علف هرزي دائمي و مشكل ‌ساز در نواحي كشاورزي مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري است، كه باعث كاهش قابل توجه عملكرد گياهان زراعي مي شود. به منظور بررسي كنترل اويارسلام ارغواني در سيب ‌زميني و ارزيابي تاثير متريبوزين و گلايفوسيت و تاثير آنها بر عملكرد و ميزان خسارت به سيب‌ زميني، آزمايشي در سال 1386 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه فردوسي مشهد در قالب طرح بلوک هاي كامل تصادفي با هفت تيمار و سه تكرار انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل: علفکش گلايفوسيت قبل از كاشت با دوز توصيه شده (GPP؛ 1.5 ليتر ماده موثره در هکتار)، گلايفوسيت قبل از كاشت با دوز كاهش يافته (%70GPP؛ 1 ليتر ماده موثره در هكتار)، گلايفوسيت پس از سبز شدن با دوز كاهش يافته (Gpost؛ 100 ميلي‌ ليتر ماده موثره در هكتار)، متريبوزين با دوز توصيه شده (S؛ 1.3 کيلوگرم ماده موثره در هكتار)، وجين دستي (HW؛ دو هفته پس از کاشت و 4 هفته پس از کاشت)، شاهد عاري از علف هرز (WF) و شاهد آلوده به علف هرز(WI)  بودند. نتايج آزمايش نشان داد كه تاثير تيمارهاي مختلف بر تراكم و درصد كنترل اويارسلام و همچنين عملكرد سيب زميني و ميزان خسارت به آن معني دار (p<0.01) بود. درصد كنترل اويارسلام در تيمار S و Gpost به ترتيب بيشترين و كمترين مقدار بود، كه به ترتيب با شاهد عاري از علف هرز و شاهد آلوده به علف هرز اختلاف معني داري نداشتند. در بين تيمارهاي علف كش تيمارهاي %70GPP و Gpost به ترتيب كمترين (1.84 درصد) و بيشترين (63.83 درصد) خسارت را به شاخ و برگ سيب زميني وارد كردند. بيشترين و كمترين عملکرد غده نيز به ترتيب مربوط به تيمار S (32.31 تن در هكتار ) وGpost  (6.27 تن در هکتار) بود، كه به ترتيب با شاهد عاري از علف هرز و شاهد آلوده به علف هرز اختلاف معني ‌داري نداشتند. بنابراين متريبوزين در دوز توصيه شده (1.3 کيلوگرم ماده موثره در هکتار) توانست اويارسلام ارغواني را به خوبي كنترل كند، اما كاربرد گلايفوسيت قبل از كاشت و پس از رويش سيب ‌زميني كارايي خوبي در كنترل اويارسلام ارغواني نداشتند.

 نسخه قابل چاپ