پاسخ به:بانک مقالات زراعت و باغبانی
جمعه 9 تیر 1391 6:57 PM
6 : پژوهشهاي زراعي ايران مرداد و شهريور 1389; 8(3):431-437. |
مقايسه عملکرد و اجزا عملکرد ژنوتيپ هاي عدس در شرايط کم آبياري در منطقه سيستان |
قهقائي فرزام,گلوي محمد,رمرودي محمود,باقري عبدالرضا* |
* گروه بيوتكنولوژي و به نژادي گياهي، دانشكده كشاورزي، دانشگاه فردوسي مشهد |
از مهمترين معيارهاي انتخاب ژنوتيپ هاي برتر، شناسايي ويژ گي هاي مهم و موثر بر عملکرد دانه در گياه مي باشند. لذا اين تحقيق در سال زراعي 1386-1385، به منظور بررسي واکنش 10 ژنوتيپ عدس به شرايط آب و هوايي سيستان، در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار در مزرعه تحقيقاتي پژوهشکده کشاورزي دانشگاه زابل انجام شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد که اختلاف معني داري بين ژنوتيپ ها از لحاظ ويژگي هاي مورد بررسي (تعداد بوته سبز شده، تعداد بوته پس از سرما، درصد بقا، تاريخ گلدهي، تاريخ رسيدگي، ارتفاع بوته، عملکرد دانه، عملکرد بيولوژيک، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن صد دانه) بجز ويژگي مرحله نموي گياه قبل از سرما وجود داشت. درصد بقا در تمام ژنوتيپ ها پس از رفع سرما بيش از 80 درصد بود. ژنوتيپ MLC225 با توليد 1088 کيلوگرم در هکتار بيشترين و ژنوتيپ MLC29 با توليد 304 کيلوگرم در هکتار کمترين عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. بين تعداد غلاف در بوته با عملکرد دانه همبستگي مثبت و بسيار معني داري مشاهده شد. در اين تحقيق ژنوتيپ MLC225 به دليل برخوداري از ارتفاع بالاتر (32.8 سانتي متر)، دوره رويشي و زايشي طولاني تر، بيشترين تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و بوته بيشترين عملکرد دانه را توليد کرد و به عنوان ژنوتيپ برتر در شرايط آزمايش شناخته شد و ژنوتيپ هاي MLC25 و MLC138 بترتيب با عملکرد دانه 917 و 880 کيلوگرم در هکتار در رتبه دوم و سوم قرار گرفتند. |
كليد واژه: ژنوتيپ، عدس، اجزا عملکرد، عملکرد |
نسخه قابل چاپ |