پاسخ به:بانک مقالات زراعت و باغبانی
جمعه 9 تیر 1391 6:53 PM
16 : پژوهشهاي زراعي ايران آذر و دي 1389; 8(5):871-877. |
بررسي تحمل به خشكي در 16 ژنوتيپ گلرنگ (Carthamus tinctorius L) |
عظيم زاده سيدمرتضي* |
* دانشگاه آزاد اسلامي، واحد شيروان |
به منظور بررسي مقاومت به خشكي 16 ژنوتيپ گلرنگ آزمايشي طي سال زراعي 85-1384 در مزرعه پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد شيروان اجرا شد. آزمايش در قالب طرح بلوک هاي كامل تصادفي و با چهار تكرار در دو محيط آبي و ديم به صورت جداگانه كشت شد. ابعاد كرت ها 1.5 در 5 متر، تراكم بذر 20 دانه در مترمربع و كشت با دست انجام شد. در طول دوره رشد و پس از برداشت تعداد طبق ها در هر بوته، عملكرد كل طبق ها در هر بوته، وزن هزار دانه و عملكرد دانه يادداشت برداري و محاسبه گرديد. با استفاده از شاخص تحمل به خشكي، شاخص حساسيت به خشكي، پايداري غشا سيتوپلاسمي و محتواي نسبي آب برگ ها، ژنوتيپ هاي متحمل به خشكي تعيين شدند. نتايج آزمايش نشان داد كه دو ژنوتيپ LRV-51-51 و CW-74 به ترتيب داراي شاخص تحمل به خشكي 1.22 و 1.18 بودند كه در مقايسه با بقيه ژنوتيپ ها بيشتر بود. شاخص حساسيت به خشكي در اين دو ژنوتيپ به ترتيب 0.80 و 0.49 و از بقيه ژنوتيپ ها كمتر بود. هر چند عملكر دانه دو ژنوتيپ مذكور در مقايسه با اكثر ژنوتيپ ها معني دار نبود ولي اين دو ژنوتيپ به ترتيب با توليدي معادل 1520 و 1452 كيلوگرم دانه در هكتار داراي عملكرد دانه بالاتري بودند. همه صفات مذكور مبين سازگاري بيشتر اين دو ژنوتيپ به شرائط خشک و كم باران بوده و براي كشت در اين گونه مناطق در مقايسه با ساير ژنوتيپ ها داراي برتري مي باشند. |
كليد واژه: گلرنگ، شاخص تحمل به خشكي، شاخص حساسيت به خشكي، عملكرد |
نسخه قابل چاپ |