بانک مقالات زراعت و باغبانی

سس انگلي يکساله و فاقد سبزينه است که مي تواند باعث آلودگي بسياري از محصولات زراعي نظير چغندرقند شده و موجب کاهش عملکرد کمي و کيفيت محصول شود. اين پژوهش در سال 1385 در مزارع چغندرقند منطقه چناران (استان خراسان رضوي) با هدف بررسي تاثير خسارت علف هرز انگل سس (Cuscuta Campestris) روي عملکرد و کيفيت چغندرقند انجام شد. سه مزرعه آلوده به سس با تاريخ کاشت اوايل ارديبهشت ماه در روستاهاي قزلر، ماسي حضرتي و مغان انتخاب شد. در زمان برداشت (آبان ماه) از هر مزرعه، تعداد 20 نمونه تصادفي چغندرقند از قسمت هاي با آلودگي 100-80 درصد، برداشت شد. تعداد 20 نمونه تصادفي چغندرقند نيز از قسمت هاي سالم انتخاب شد. هر نمونه از سطحي معادل 8 مترمربع برداشت شد. ريشه هاي هر نمونه پس از شستشو توزين و نمونه خمير تصادفي از آنها تهيه شد. خصوصيات کيفي چغندرقند با استفاده از روش هاي استاندارد تعيين شد. داده ها با کمک نرم افزار SAS توسط آزمون t جفت شده مورد تجزيه آماري قرار گرفت. نتايج نشان داد که انگل سس در همه مزارع، باعث شد که عملکرد ريشه به طور متوسط به ميزان 15 درصد، درصد قند به ميزان 1.06 عيار، عملکرد شکر به مقدار 20.75 درصد، درصد قند قابل استحصال به ميزان 7 درصد، ضريب استحصال شکر به مقدار 1.89 واحد و عملکرد شکر قابل استحصال به مقدار 17.73 درصد کاهش يابد. در مورد ناخالصي ها، غلظت پتاسيم و نيتروژن مضره در قسمت هاي آلوده به سس به ترتيب به مقدار 8.55 و 8.02 درصد کاهش ولي غلظت سديم، 32.11 درصد افزايش يافت. ميزان قند ملاس نيز در قسمت هاي آلوده به سس، 12.04 درصد افزايش نشان داد. بطور کلي نتايج حاصل از خسارت انگل سس روي عملکرد و کيفيت چغندرقند در منطقه، قابل ملاحظه است. بنابراين ضرورت دارد بهداشت مزارع در خصوص عدم ورود سس به مزارع جديد رعايت گردد و همچنين راه هاي مبارزه و کنترل سس در مزارع با سابقه آلودگي، چه قبل و چه بعد از اتصال آن به بوته چغندرقند مورد بررسي قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ