بانک مقالات زراعت و باغبانی

به منظور بررسي تنوع ژنتيکي، ارزيابي لاين هاي مقاوم به خشکي و بررسي پلي مورفيسم ژنتيکي لاين هاي نخود بر اساس نشانگرهاي ريخت شناختي و مولکولي با استفاده از نشانگر RAPD، تعداد 21 لاين نخود در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار در شرايط آبي و ديم در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي و آزمايشگاه تحقيقاتي دانشکده علوم دانشگاه رازي مورد آزمايش قرار گرفتند. نتايج حاصل از تجزيه واريانس لاين ها اختلاف معني داري را براي عملکرد در شرايط آبي (Yp)، و شرايط ديم (Ys) و شاخص تحمل تنش (STI) نشان داد که نشان دهنده وجود تنوع ژنتيکي بين لاين ها و امکان انتخاب براي مقاومت به کمبود به آب است. مقايسه ضريب تغييرات فنوتيپي و ژنوتيپي بين Ys، Yp و STI نشان داد که بيشترين تغييرات به ترتيب متعلق به Ys، Yp، STI بود که حاکي از تغييرات بيشتر در شرايط ديم است. به علاوه مقايسه ضريب تغييرات فنوتيپي (PCV) و ضريب تغييرات ژنوتيپي (GCV) نشان داد که بيشترين تنوع جنبه ژنتيکي دارد تا محيطي. نتايج حاصل از مقايسه ميانگين ها نشان داد که بيشترين عملکرد متعلق به لاين شماره 11 و بيشترين STI متعلق به لاين هاي شماره 11 و 20 بود. بررسي نمودار سه بعدي نشان داد که لاين هاي 4، 7، 8، 11، 14 و 20 در گروه A قرار گرفتند يعني هم داراي مقاومت به کمبود آب و هم محصول مناسب در شرايط آبي و ديم هستند. نتايج حاصل از تجزيه RAPD-PCR مناسب بودن تکنيک RAPD را براي تعيين پلي مورفيسم بين نمونه هاي نخود مورد تاييد قرار داد. از 5 آغازگر به کار رفته براي 21 لاين نخود در قالب تکنيک RAPD-PCR 69 باند پلي مورفيک توليد شد که متوسط بانددهي براي هر پرايمر 8.13 باند پلي مورفيک بود. دندروگرام حاصل از مهاجرت هاي باندي نشان داد که لاين هاي نخود را مي توان به سه گروه که هر گروه خود داراي چندين زير گروه است تقسيم نمود. برمبناي دندروگرام حاصل بيشترين فاصله ژنتيکي بين لاين هاي 10 و 14 با لاين هاي 2 و 13 بود. مقايسه دندروگرام حاصل از آزمايش مولکولي و آزمايش مزرعه اي نشان داد که نتايج اين دو آزمايش حدود 71.5 درصد يکديگر را تاکيد مي کنند يعني لاين هاي 4، 7، 8 و 11 و رقم محلي بيونيچ در يک گروه قرار گرفته اند.

 نسخه قابل چاپ