بانک مقالات زراعت و باغبانی

سير يکي از محصولات مهم زراعي و صادراتي استان همدان به شمار مي آيد. سهم اين استان از کل توليد سير کشور 62 درصد است. همچنين 25 درصد از کل سطح زير کشت به اين منطقه اختصاص دارد. مزيت نسبي و کيفيت بالاي سير باعث شده که اين محصول جايگاه خاصي در اقتصاد کشاورزي اين منطقه داشته باشد. هدف از انجام اين پژوهش مقايسه کارايي فني کشاورزان سير کار و تعيين عوامل تاثير گذار بر عدم کارائي آنان مي باشد. براي اين منظور به روش نمونه گيري خوشه اي دو مرحله اي از ميان روستاهاي سير کار شهرستان همدان و بهار 15 روستا انتخاب و از طريق پرسشنامه داده هاي مورد نياز از 148 نفر بهره بردار در سال زراعي 81-1380 جمع آوري شده است. براي رسيدن به اهداف طرح با استفاده از تابع توليد متعالي ¹(ترانسندنتال) و تخمين سيستمي، تابع توليد مرزي و عدم کارايي به طور همزمان برآورد شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد که متوسط کارايي فني بهره برداران اين محصول 74 درصد مي باشد. اختلاف کارايي فني بهترين زارع و ساير کشاورزان نشان مي دهد که پتانسيل افزايش توليد در حدود 25 درصد امکان پذير مي باشد. بنابراين مي توان بدون تغيير عمده در سطح فنآوري و منابع به کار رفته و صرفا از طريق افزايش کارايي فني کشاورزان توليد را به مقدار زيادي افزايش داد. از عوامل تاثير گذار بر عدم کارايي سطح تحصيلات، مالکيت زمين، تعداد قطعات، تجربه کشاورز، سطح زير کشت، سن و شغل اصلي بهره بردار مي باشد.

 نسخه قابل چاپ