پاسخ به:بانک مقالات زراعت و باغبانی
پنج شنبه 8 تیر 1391 3:45 PM
| 20 : پژوهش و سازندگي تابستان 1386; 20(2 (پي آيند 75) در زراعت و باغباني):167-174. |
| تاثير مقادير پليمر سوپرجاذب (Tarawat A200) و سطوح تنش خشکي بر عملکرد و اجزاي عملکرد سويا (.Glycine max L) |
| يزداني فيروزه,اله دادي ايرج*,اكبري غلامعباس,بهبهاني سيدمحمودرضا |
| * پرديس ابوريحان، دانشگاه تهران |
|
تنش خشکي يکي از مهمترين مشکلات توليد گياهان زراعي در مناطق خشک و نيمه خشک جهان نظير ايران مي باشد. با کاربرد برخي مواد افزودني نظير پليمرهاي سوپرجاذب، مي توان از بارندگي هاي پراكنده و ساير منابع محدود آب در امر حفظ و ذخيره آب در خاك استفاده نموده و با بهبود شرايط فيزيکي خاک، چنين موادي مي توانندمانع از تنش هاي رطوبتي در مناطق خشک و نيمه خشک گردند. در اين بررسي تاثير چهار مقدار پليمر سوپرجاذب Tarawat A200 (صفر، 75، 150 و 225 كيلوگرم در هكتار) و سه فاصله آبياري (6، 8 و 10 روز يكبار) روي رشد و عملكرد سويا رقم L11 تحت شرايط مزرعه اي در مزرعه پژوهشي پرديس ابوريحان، دانشگاه تهران در بهار سال 1382، مورد بررسي قرار گرفت. در اين آزمايش براي صفات عملکرد دانه، وزن صد دانه، تعداد غلاف در شاخه فرعي، تعداد غلاف در ساقه اصلي، تعداد شاخه در بوته، ارتفاع بوته و درصد پروتئين دانه اختلاف معني داري بين دورهاي آبياري وجود داشت و روند تاثير دور آبياري روي هريک از صفات مذکور به صورت خطي بود. از سوي ديگر عملکرد دانه، وزن صد دانه، تعداد غلاف در شاخه اصلي، عملکرد روغن دانه، درصد پروتئين و عملکرد پروتئين دانه تحت تاثير مقادير مختلف سوپرجاذب قرار گرفتند. بطوريکه با افزايش مقادير سوپرجاذب هريک از صفات مذکور روند افزايشي داشت. نتايج اين پژوهش نشان داد که کاربرد 225 کيلوگرم پليمر سوپرجاذب در هکتار بين مقاديري كه در اين آزمايش بررسي شدند، بهترين تاثير را بر رشد وعملکرد سويا در تمامي شرايط آبياري (آبياري معمول و يا تحت شرايط تنش خشکي) از خود نشان داد. |
| كليد واژه: تنش خشكي، سويا، پليمر سوپرجاذب، دور آبياري |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
