بانک مقالات زراعت و باغبانی

در راستاي مطالعه اثرات تراكم كاشت بر عملكرد كمي و كيفي هيبريدهاي سورگوم علوفه اي تحقيق سه ساله (1379، 1382، 1383) در ايستگاه تحقيقات كشاورزي خوي انجام گرفت، آزمايش به صورت طرح كرت هاي يكبار خردشده در قالب بلوك هاي كامل تصادفي در چهار تكرار انجام شد. تراكم هاي 250، 200، 300 و 350 هزار بوته در هكتار به عنوان سطوح عامل اصلي و هيبريدهاي سورگوم علوفه اي شامل اسپيدفيد، شوگرگريز و جامبو به عنوان سطوح عامل فرعي انتخاب گرديدند تاريخ كاشت 20 تيرماه و گياه پيش كشت گندم بود. در اين آزمايش صفات ارتفاع و قطر ساقه، تعداد برگ و پنجه در بوته، نسبت برگ به ساقه، عملکرد علوفه تر و خشک در چين اول، درصد پروتئين و خاکستر در چين اول و عملكرد علوفه خشک در چين دوم مورد ارزيابي واقع شد. تاريخ برداشت همزمان با 10 درصد گلدهي در هيبريد زودرس اسپيدفيد انتخاب شد. نتايج تجزيه واريانس مركب داده ها نشان داد افزايش تراكم كاشت باعث افزايش ارتفاع ساقه و شاخص سطح برگ گرديد اما قطر ساقه و تعداد پنجه را كاهش داد. بيشترين عملكرد علوفه تر و خشك و نسبت برگ به ساقه در تراكم 350 هزار بوته در هكتار به دست آمد. تراكم بر درصد پروتئين و درصد خاكستر تاثير معني داري نداشت. در بين هيبريدهاي آزمايشي، هيبريد اسپيدفيد توانست بالاترين عملكرد علوفه تر و خشك به ترتيب با ميانگين 69/69 و 99/14 تن در هكتار را به خود اختصاص دهد. همچنين اين هيبريد از نظر عملكردماده خشك در چين اول و دوم، نسبت برگ به ساقه، ارتفاع و قطر ساقه به عنوان دو فاکتور تاثيرگذار بر عملکرد، تعداد پنجه و درصد پروتئين نسبت به دو هيبريد ديگر برتري نشان داد. هيبريد شوگرگريز داراي بالاترين درصد خاكستر بود. در نهايت هيبريد زودرس اسپيدفيد با توجه به خصوصيات ذكر شده با تراكم 350 هزار بوته در هكتار براي كشت دوم در خوي توصيه مي گردد.

 نسخه قابل چاپ