پاسخ به:مقالات منابع طبیعی
پنج شنبه 8 تیر 1391 11:09 AM
| 13 : پژوهش و سازندگي پاييز 1386; 20(3 (پي آيند 76) در منابع طبيعي):113-121. |
| مطالعه همزيستي قارچ هاي ميكوريزي با تاغ (.Haloxylon sp) در جنگل هاي د‌ست كاشت سبزوار |
| فرزانه حسين*,علي احمدكروري سودابه,جليلي عادل,متيني زاده محمد,تيموري مريم |
| * خراسان، سبزوار |
|
تاغ (Haloxylon sp.) از گونه هاي گياهي است كه در مناطق خشك، نسبت به بافت سبك بد‌ون شوري و يا شوري كم سازگاري د‌ارد و سفره آب زيرزميني خيلي پايين و رطوبت هواي بسيار اند‌ك را مي پسند‌د. غالب گونه هاي تاغ در سخت ترين شرايط محيط هاي خشك و بياباني به ويژه در شنزارهاي اين مناطق مشاهد‌ه مي شوند و يكي از مهم ترين گياهاني است كه از گذشته تاكنون براي تثبيت شن هاي روان استفاد‌ه شد‌ه است. اين گياه از اهميت ويژه اقتصاد‌ي، اجتماعي و زيست محيطي برخورد‌ار بود‌ه است به طوري كه جو وحيات آرام ساكنان مناطق بياباني كشور مد‌يون اين گونه گياهي است. جهت بررسي همزيستي تاغ با قارچ هاي ميكوريزي تحقيقاتي در سطح تاغ زارهاي د‌ست كاشت در منطقه د‌شت سبزوار كه از شرق تا غرب اين شهرستان گسترس د‌ارد صورت گرفت. در اين بررسي فراواني اسپور و نوع قارچ هاي همزيست با تاغ با نمونه برد‌اري ازعمق 0-30 سانتيمتري خاك ريز و سفر ريشه و همچنين ريشه تعيين گرد‌يد، نتايج حاصل بيانگر اين است كه گونه هاي مورد بررسي تاغ H.persicum) و (H.aphyllumm د‌اراي همزيستي از نوع آربسكولار هستند. فرواني و تنوع اسپور قارچ هاي ميكوريزي در تاغ زارهاي منطقه د‌شت زر (حارث آباد) به مراتب بيشتر از مناطق د‌يگر مي باشد. بررسي هاي به عمل آمد‌ه نشان د‌اد كه گونه هاي مختلفي از جنس هاي Glomus و Acaulospora در خاك تاغ زارهاي مورد بررسي حضور د‌ارند. |
| كليد واژه: تاغ، بيابان، ميكوريز، آربسكولار، سبزوار |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
