مقالات منابع طبیعی

براي مديريت اکوسيستم اولين قدم، تعيين عوامل موثر بر پراکنش گونه ها و تنوع گونه اي است. در اين تحقيق رابطه بين تنوع گونه اي مراتع پشتکوه استان يزد با عوامل محيطي بررسي شده است. براي اندازه گيري اطلاعات پوشش گياهي و عوامل محيطي از تلفيق نقشه هاي شکل زمين، زمين شناسي و پوشش گياهي نقشه واحدهاي همگن نمونه برداري تهيه شد. سپس در هر واحد، نمونه برداري در طول 3 تا 5 ترانسکت 300 تا 500 متري انجام شد. در طول هر ترانسکت 10 پلات با ابعادي که به روش حداقل سطح تعيين گرديد، به فاصله 50 متر قرار داده شد. هر پلات نوع و تعداد گونه هاي موجود و درصد پوشش گياهي تعيين شد. همچنين در ابتدا و انتهاي هر ترانسکت پروفيل حفر و از دو عمق 0-30 و 80-30 سانتي متر نمونه خاک برداشت شد. از خصوصيات خاک درصد سنگريزه، رس، سيلت، شن، رطوبت قابل دسترس، ماده آلي، اسيديته، آهک، گچ، هدايت الکتريکي و املاح محلول (پتاسيم، سديم، کلسيم، منيزيم، کلر، کربنات، بي کربنات و سولفات) اندازه گيري شدند. بعد از جمع آوري اطلاعات، شاخص هاي تنوع گونه اي شانون - وينر و سيمپسون تعيين گرديدند. براي تعيين مهمترين عوامل تاثيرگذار بر تغييرات تنوع گونه اي تجزيه مولفه هاي اصلي استفاده شد. نتايج نشان داد که از بين عوامل مورد بررسي بافت، رطوبت قابل دسترس و هدايت الکتريکي خاک بيشترين تاثير را بر تنوع گونه اي دارند.

 نسخه قابل چاپ