پاسخ به:مقالات منابع طبیعی
پنج شنبه 8 تیر 1391 10:49 AM
2 : پژوهش و سازندگي بهار 1387; 21(1 (پي آيند 78) در منابع طبيعي):11-19. |
بررسي تاثير آبياري سيلابي بر توان ترسيب کربن سه گونه مرتعي Helianthemum lippii (L.), Dendrostellera lessertii Van Tiegh و Artemisia sieberi Besser (مطالعه موردي: گربايگان فسا) |
فروزه محمدرحيم*,حشمتي غلامعلي,مصباح سيدحميد,قنبريان غلام عباس |
* دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي گرگان |
تغيير اقليم يکي از مهمترين چالش ها در توسعه پايدار بوده که تاثيري منفي بر اکوسيستم هاي خشکي و آبي دارد. عامل اصلي اين پديده، افزايش غلظت گاز دي اکسيد کربن در اتمسفر است. ترسيب کربن در زي توده گياهي توسط روش هاي اصلاحي ساده، ارزان و چند منظوره در مراتع نواحي خشک و نيمه خشک، يکي از راهکارهاي مناسب جهت مواجهه با پديده مذکور محسوب مي شود. در اين مطالعه به منظور بررسي تاثير آبياري سيلابي مراتع بر ميزان ترسيب کربن زي توده سرپاي گونه هاي بوته اي، بخشي از مراتع گربايگان انتخاب شد. پس از تعيين مناطق معرف، گونه هاي بوته اي غالب در هر دو منطقه پخش سيلاب و شاهد، تعيين شدند. مقداري زي توده هوايي و زيرزميني گونه هاي مشخص شده به تفکيک هر اندام، در هر دو منطقه برآورد گرديد. سپس نمونه هاي گياهي شامل اندام هاي مختلف گونه هاي مورد بررسي، به آزمايشگاه منتقل و درصد کربن آلي هر يک از آنها، اندازه گيري شد. نتايج مقايسه ميانگين داده ها توسط آزمون t مستقل، حاکي از آنست که به رغم پاسخ هاي متفاوت ترسيب کربن گونه هاي مورد مطالعه نسبت به آبياري سيلابي، در مجموع ترسيب کربن توسط گونه هاي بوته اي غالب در مرتع آبگيري شده با ميانگين 100.09 کيلوگرم در هکتار در حدود 2 برابر ترسيب کربن اين گونه ها در مرتع شاهد با ميانگين 50.63 کيلوگرم در هکتار مي باشد. |
كليد واژه: تغيير اقليم، ترسيب کربن، مراتع خشک و نيمه خشک، آبياري سيلابي، گربايگان |
نسخه قابل چاپ |