مقالات منابع طبیعی

يكي از راه حل هاي مناسب و كارآمد براي بهينه سازي استفاده از رواناب بويژه در مناطق خشك و نيمه خشك، استفاده از شبكه هاي پخش سيلاب مي باشد كه ضمن كاهش خسارات ناشي از سيل، در افزايش حجم سفره آب زير زميني، احيا مراتع و بيابان زدايي موثر است. هدف از اين تحقيق، بررسي برخي از ويزگي هاي خاك و پوشش گياهي شبكه پخش سيلاب گربايگان و مقايسه آن با منطقه شاهد است، به اين منظور در هر يك از مناطق پخش سيلاب و شاهد، دو منطقه معرف جهت نمونه برداري مشخص شد. در هر يك از مناطق معرف، نمونه برداري از پوشش گياهي در قالب 3 ترانسكت و 30 پلات به روش سيستماتيك - تصادفي صورت گرفت. درصد پوشش تاجي و ميزان تراكم، با روش پلات گذاري و توليد با روش مضاعف اندازه گيري شد. همچنين جهت ارزيابي خصوصيات خاك دو منطقه، در طول هر ترانسكت 6 پروفيل (3 پروفيل از زير اشكوب بوته اي و 3 پروفيل از خاك لخت) برداشت گرديدو فاكتورهاي هدايت الكتريكي (EC)، اسيديته (pH)، درصد ازت كل(TN)  و درصد مواد آلي(OM)  اندازه گيري شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه پخش سيلاب بر افزايش درصد پوشش تاجي و توليد فرم هاي رويشي موجود تاثير معني داري داشته است (P<0.05). از ميان گونه هاي بوته اي موجود، تراكم گونه غالب (Helianthemum lippii L.) و (Pers)، در شبكه پخش سيلاب افزايش داشته ولي بين تراكم ساير گونه هاي بوته اي تفاوت معني داري مشاهد ه نشد. نتايج آماري نشان داد كه پخش سيلاب در افزايش درصد مواد آلي، درصد ازت كل، هدايت الكتريكي و كاهش اسيديته خاك، تاثير معني داري داشته است (P<0.05).

 نسخه قابل چاپ