ماجرای زن گرفتن یک چهارپا
سه شنبه 6 تیر 1391 8:55 AM
| کـــره ای گــفــت بـــه بابای خرش | پــــدر از هـــمـــه جــا بـی خبرش |
| وقـــت آن اســــت بــــرای پســرت | ایـــــن الاغ نـــــــرّه ی کــــره خــرت |
| مــاده ای خـــوشگـل و زیـبا گیری | تـــو کــه هر روز به صحرا میری |
| وقـــت آن اســت کـه زن دار شـوم | ورنـــه از بـــی زنـــی بــیمار شوم |
| پـــدرش گــفــت کــه ای کـره خَرَم | ای عــزیـــز دل بـــابــــا ، پــســرم |
| تـــو کـــه در چــنــتــه نداری آهی | نـــه طــویـــلــه ، نه جُلی نه کاهی |
| تـــو کـــه جــز خـوردن مال پدرت | پـــــــدر نـــــــرهّ خـــــر دربــــدرت |
| هـــیـــچ کـــار دگــری نیست تو را | یک جو از عقل به سر نیست تو را |
| به چه جرأت تو زمـن زن طـلــبی | بـــاورم نـیــست کـــه ایـنقدر جَلبَی |
| بـــایـــد اول تـــو بــگـیـری کاری | بــهـــر مــــردم بــبـــری تــو باری |
| بعـد از آن یک دو تا پالان بخـری | بـهــر آن کُــرّه خـــوشگـــل بـبـری |
| یک طــویــلـه بکنی رهن و اجار | تــا کــه راضــی شــود از تو آن یار |
| بـعــد بـایــد بـخری رخت عروس | بـهـر آن مـاده خــر خـوب و ملوس |
| جُـــلـی از جــنـــس کــتـــان اعلا | روی جُـــل نـقــش و نـگـاری زیـبـا |
| بــعـــد بـــایـــد بـــکـــنی گلکاری | بــهــر مــاشـیـن عروس یـک گاری |
| وقــتی ایـــنـهــا بـــشـــود آمــاده | بــعـــد از ایـــن زنـــدگــیـــّت آغـازه |
| می بــری مـــاده خــرت را حجله | بــا تـــأنــی نَـکــه بـــا ایـــن عـجـله |
| بــشـنــو ایــن پــنــد زبابای خرت | پــــــدر بـــــا ادب و بــــا هــــنـــرت |
| تــا کـــه اســبــاب مــهــیــا نشود | موسم عــقــد تــو بــر پا نشود |
| پــس از امــروز بــرو بر سرکار | تــا نـــهـــنـــد آدمـــیـــان پــشتت بار |
مدیرتالارلطیفه وطنزوحومه
