مقالات پژوهش هاي آبخيزداري

گونه ناگرد (Cymbopogon olivieri) يکي از گياهان مهم مرتعي استان هرمزگان است که داراي سطح پراکنشي حدود 2921547 هکتار مي باشد. اين بررسي از سال 1382 به مدت سه سال در استان هرمزگان انجام شد. مشخصات اقليمي، زمين شناسي، تيپ هاي اراضي، تيپ رويشگاه و نقشه پراکنش براي تمام مناطق پراکنش و اند ازه گيري پارامترهاي رويشي، تجزيه فيزيکي و شيميايي خاک در سه منطقه بشاگرد، بستک و سرزه خارو انجام گرفت. اين گونه گياهي از ارتفاع 20 متر در بندر خمير تا 2900 متر در کوه بخون واقع در شهرستان حاجي آباد، از مناطق مختلف کوهستاني گرفته تا دشت هاي دامنه اي و بستر پهن رود خانه هاي فصلي ديده مي شود. اين گونه در 31 تيپ گياهي به عنوان گونه اصلي و در 90 تيپ گياهي به عنوان يکي از گونه هاي همراه مشاهده مي شود. تيپ هاي ناگرد در پنج اقليم مختلف آب و هوايي ديده مي شوند که بيشترين مساحت را خشک بياباني گرم و کمترين مساحت را فرا خشک معتدل به خود اختصاص مي دهد. اين گونه در واحدهاي مختلف زمين شناسي ديده مي شود که تشکيلات کواترنري (آبرفت ها و کوهرفت ها) واقع در دامنه ها - دشت ها و بستر رودخانه ها داراي بيشترين و تشکيلات ماسه سنگ- شيل همراه با آهک و گل سنگ - کنگلومرا- سنگ هاي آتشفشاني و مارن داراي کمترين مساحت مي باشند. خاک در اکثر مناطق داراي بافت لومي - شني و شني - لومي با 8.28- pH=7.42و EC=0.29-2.38 دسي زيمنس بر متر مي باشد.

 نسخه قابل چاپ