بانک مقالات بیماریهای گیاهی

پوسيدگي ريشه بيماري مهمي در مناطق عمده کشت لوبيا در دنيا از جمله ايران است. در سال 1386 عوامل عمده پوسيدگي ريشه در نمونه هاي ريشه، بذر و خاک جمه آوري شده از مزارع لوبياي استان زنجان تعيين شدند. روابط رگرسيوني نشان دادند که بين ميانگين ميزان بيماري و فراواني هر يک از عوامل بيماريزاي جدا سازي شده از نمونه هاي ريشه د طول زمان نمونه برداري ( از V3 تا R9 مرحله رويشي لوبيا) رابطه مثبت معني دار وجود دارد. بنابراين، بازاي هر واحد افزايش ميزان بيماري، فراواني Fusarium oxysporum ، Fusarium ، F.solani ، Macrophomina phaswolina و Rhizoctonia solani تا 0.16 ، 0.41 ، 0.22 و 0.44 % افزايش يافت. ميانگين CFU اين عوامل بيماريزا در هر گرم خاک جمع آوري شده  از مزارع لوبيا در مراحل  V3و R9 با محل مزرعه، گونه قارچ و زمان نمونه برداري متغير بود. F.solani بيشترين ميانگين CFUدر هر گرم خاک را در V3 (1212) و R9(3077)در مزارع نشان داد و oxysporum .F ، R. solani و ،  M.phaswolinaبدنبال آن قرار گرفتند. ميانگين CFU هر عامل بيماريزا و مجموع ميانگين CFU اين عوامل در هر گرم خاک در مرحله R9 بطور معني داري بزرگتر از مرحله V3 بودند. فاکتورهاي عملکردي رابطه معني داري با CFU قارچ F. solani در هر گرم خاک در مرحله R9 نشان دادند. عوامل عمده پوسيدگي ريشه، oxysporum. F ، M. phaswolina  F.solani و R. solani از نمونه هاي بذر جمع آوري شده از مزارع مورد بررسي نيز جداسازي شدند. ميانگين فراواني اين عوامل بيماريزا جدا شده از بذور با محل مزرعه و گونه قارچ متغير بود. در مرحله R9 ، ميزان شدت و شاخص بيماري رابطه معني داري با فراواني قارچ M. phaseolina جدا شده از بذور نشان دادند. نتايج اين تحقيق مي تواند در مديريت بيماري پوسيدگي ريشه و انتخاب ارقام مقاوم در آينده مورد استفاده قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ