بانک مقالات بیماریهای گیاهی

براي دستيابي به منابع ژنتيكي مقاوم به بيماري پيچيدگي بوته (curly top) 50 رس شمار (accession number) چغندرقند در شرايط گلخانه آزمايش شدند. يك بوته چغندرقند با علايم تيپيك بيماري پيچيدگي بوته در يك مزرعه چغندرقند زرقان انتخاب و از آن به عنوان منبع ويروس عامل بيماري براي مايه زني استفاده گرديد. از هر رس شمار 21 دان رست در مرحله دو برگي و در زير سرپوش پلاستيكي توسط زنجرك Circulifer haematoceps M.& R. با ويروس عامل پيچيدگي بوته چغندرقند مايه زني شدند. براي مايه زني دو زنجرك تازه بالغ از كلني آلوده در زير سرپوش پلاستيكي براي 5 روز تغذيه روي هر دان رست قرار داده شدند. براي ارزيابي ژرم پلاسم موجود چغندرقند از نظر مقاومت به بيماري پيچيدگي بوته، شدت علايم بيماري در دو مرحله شامل چهار و هشت هفته بعد از مايه زني، طول دوره كمون و ميزان بهبودي يادداشت گرديد. براي شدت بيماري از درجات صفر (فقدان علايم بيماري) تا پنج (مرگ گياه) استفاده گرديد. براي ارزيابي و مقايسه رس شمارها ميانگين مجموع امتيازات هر رس شمار در چهار و هشت هفتگي به عنوان شاخص شدت بيماري (Disease Severity Index=DSI) مورد استفاده قرار گرفت. در رس شمارهاي مورد آزمايش DSI از 1.25 تا 3.8 متغير بود. DSI در 21 رس شمار بين 3 تا 3.8، در 22 رس شمار بين 2 تا 3 و در 7 رس شمار كمتر از 2 بود. ارقام و رس شمارهاي F-20510, 13687-62, 16402-66, F-20-511 و 16396-66 كهDSI  در آنها به ترتيب 1.25، 1.35، 1.5، 1.55 و 1.65 بود به عنوان منابع ژنتيكي مقاوم معرفي مي شوند. در اكثر رس شمارها مقدار DSI در هشت هفته پس از مايه زني كمتر از چهار هفتگي بود و حالت بهبودي مشاهده گرديد. ميزان بهبودي نيز در رس شمارهاي مختلف متفاوت بود، به طوريكه در بعضي از آنها مانند 53- DSI 9536 در هشت هفتگي در مقايسه با چهار هفتگي به كمتر از نصف تقليل يافت. بر اساس اين تحقيق علاوه بر شدت بيماري ميزان بهبودي نيز در انتخاب ژنوتيپ ها و توده هاي مقاوم اهميت دارد.

 نسخه قابل چاپ