بانک مقالات بیماریهای گیاهی

پوسيدگي اسکلروتينيايي ساقه کلزا (.Brassica napus L) ناشي از قارچ Sclerotinia sclerotiorum، يکي از بيماري هاي مهم کلزا مي باشد، که در عمده مناطق کشت اين محصول شايع است. روش هاي زيادي جهت کنترل اين بيماري وجود دارد که ايمن ترين آنها کنترل بيولوژيک مي باشد. توانايي آنتاگونيستي باکتري هاي جدا شده از ريزوسفر و اندام هاي هوايي کلزا عليه sclerotiorum S. از طريق آزمايش هاي مختلف درون شيشه اي ارزيابي شد. به اين منظور ابتدا 120 جدايه باکتري خالص سازي شدند. سيزده جدايه با استفاده از روش کشت متقابل توانايي آنتاگونيستي بالايي را نشان دادند. از اين ميان 11 جدايه گرم مثبت و متعلق به گونه Bacillus subtilis و دو جدايه گرم منفي و متعلق به گونه Pseudomonas fluorescens بودند. تمامي 13 جدايه از نظر توليد ترکيبات فرار، توليد آنتي بيوتيک، توليد مواد مايع خارج سلولي و توليد سيدروفور مورد بررسي قرار گرفتند که جدايه P. fluorescens Pf51 جهت تهيه موتان مقاوم به آنتي بيوتيک براي آزمايش گلخانه اي انتخاب گرديد. به منظور تعيين ديناميک جمعيت آنتاگونيست در طول آزمايش هاي گلخانه اي موتان مقاوم به دو آنتي بيوتيک (ريفامپيسين و ناليديکسيک اسيد) ايجاد شد. آزمايش هاي گلخانه اي در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با آرايش فاکتوريل با سه عامل آنتاگونيست، بيمارگر و قارچکش بنوميل با 12 تيمار در چهار تکرار انجام شد. نتايج نشان داد که بين تيمارها از نظر تاثير روي وزن تر و خشک اندام هاي هوايي و ريشه و اندازه زخم تفاوت معني داري (P?0.01) وجود دارد. بر اساس مقايسه ميانگين داده ها، جدايه Pf51 نسبت به شاهد مثبت 89 درصد در وزن تر اندام هاي هوايي و92 درصد در وزن خشک اندام هاي هوايي افزايش رشد داشته است. همين جدايه نسبت به شاهد مثبت 87.73 درصد در وزن تر ريشه و 80 درصد در وزن خشک ريشه افزايش رشد داشته است. همچنين جدايه Pf51 سبب 81.2 درصد جلوگيري از توسعه زخم شد. نتايج به دست آمده از شمارش جمعيت باکتري هاي آنتاگونيست نشان داد که جمعيت باکتري ها در شروع آزمايش دچار افت شده و پس از استقرار، تعداد آنها افزايش مي يافت به گونه اي که در حضور بيمارگر جمعيت آنتاگونيست 20 روز بعد از مايه زني به دو برابر جمعيت اوليه رسيده و سبب کنترل بيماري گرديد، اما حضور قارچکش بنوميل تاثير منفي بر جمعيت باکتري داشته و سبب کاهش آن شد.

 نسخه قابل چاپ