بانک مقالات بیماریهای گیاهی

گونه هاي مختلف Gaeumannomyces به ويژه Gaeumannomyces graminis از مهمترين قارچ هاي بيماري زاي خاك زاد مي باشند كه باعث بروز بيماري خطرناك پاخوره يا پاسوزه غلات و ساير گرامينه ها در سراسر دنيا مي شوند. در اين تحقيق 52 جدايه بيمارگر G. graminis از مناطق مختلف مزارع گندم استان هاي تهران، مركزي، مازندران، گلستان و فارس در دو فصل زراعي 85-1384 جمع آوري، جدا و خالص سازي شد. در آزمون بيماري زايي تمام جدايه ها روي گندم بيماري زا بودند ولي تنها 10 جدايه از اين ميان روي يولاف نيز بيماري زا بودند. شدت بيماري زايي بين جدايه ها و قدرت بيماري زايي در دو ميزبان گندم و يولاف تفاوت معني داري نشان دادند. شدت بيماري زايي در 64 درصد از جدايه ها روي گياهچه هاي گندم بيش از 60 درصد برآورد شد. همه جدايه ها به استثنا يك جدايه از نقش رستم استان فارس پاهاي ريسه اي (هيفوپوديوم) ساده توليد كردند دامنه تغييرات طول آسكوسپور جدايه ها در آزمون بيماري زايي گندم 86-67 ميكرومتر و در يولاف 81-66 ميكرومتر متغير بود. عامل بيماريWalker G. graminis (Sacc.) Arx & Olivier var. tritici تشخيص داده شد. به طور متوسط ميزان رشد جدايه ها روي محيط كشت PDA در 25^oC، 1.81-5.35 ميلي متر در روز متغير بود. همبستگي معني داري بين سرعت رشد و قدرت بيماري زايي جدايه ها در گندم مشاهده نشد. براي تشخيص دقيق تر بيمارگر از آغازگرهاي اختصاصي استفاده شد. اين آغازگرها با تكثير دو قطعه اختصاصي 93 و 132 جفت بازي، علاوه بر اينكه 52 جدايه G. graminis را واريته G. graminis var. tritici تشخيص دادند، آنها را به دو تيپ A و B تفكيك كردند كه 49 جدايه با تكثير قطعه 93 جفت بازي متعلق به تيپ A و سه جدايه با تكثير قطعه 132 جفت بازي متعلق به تيپ B بودند. اين آغازگرها در واريته G. graminis var. graminis و Magnaporthe grisea هيچ قطعه اي را تكثير ننمودند.

 نسخه قابل چاپ