بانک مقالات بیماریهای گیاهی

 به منظور مطالعه ساختار ژنتيكي Fusarium solani با استفاده از نشانگر مولكولي FAFLP،149  جدايه ايراني اين قارچ از چهار جمعيت ميزباني مورد آزمايش قرار گرفت. جدايه هاي مذكور شامل 60 جدايه به دست آمده از سيب زميني، 30 جدايه F. solani f.sp. cucurbitae،29  جدايه F. solani f.sp. phaseoli و 30 جدايه F. solani f.sp. pisi بودند. پس از استخراج DNA، هضم آنزيمي، اتصال قطعات برش يافته به آداپتورها و تكثير پيش انتخابي، واكنش زنجيره اي پليمراز با استفاده از سه تركيب آغازگر نشاندار شده با رنگ هاي فلورسانت انجام شد. قطعات تكثير شده از طريق الكتروفورز موئين (Capillary electrophoresis) تفكيك و سپس تجزيه و تحليل بر اساس 151 نشانگر چند شكل انجام شد. به طور كلي، از مجموع تنوع ژنتيكي مشاهده شده، 92% مربوط به تنوع ژنتيكي داخل جمعيت هاي ميزباني و 8% مربوط به تنوع ژنتيكي بين جمعيت ها بود. شباهت ژنتيكي بين چهار جمعيت ميزباني مذكور، بيشتر از 92% بود. ميانگين تنوع ژنتيكي ديده شده در جمعيت هاي مربوط به جدايه هاي سيب زميني، كدوئيان، لوبيا و نخود به ترتيب 0.3431، 0.3792، 0.3619 و 0.3606 بود. ميانگين تنوع ژنتيكي براي همه جدايه هاي مورد بررسي و تمامي جايگاه هاي ژني مورد مطالعه بر اساس ضريب Nei، 0.3883 بود و تنوع ژنتيكي مشاهده شده ارتباطي با ميزبان و منطقه جغرافيايي جدايه ها نداشت. نتايج نشان داد چهار جمعيت مذكور يك دودمان كلوني(Clonal lineage)  هستند. نزديكي ژنتيكي بين جمعيت ها احتمال وجود جريان ژني بين آنها را نشان مي دهد.

 نسخه قابل چاپ