بانک مقالات بیماریهای گیاهی

در اين تحقيق آثار ساليسيليک اسيد و Bacillus subtilis روي بيماري پوسيدگي ساقه و ريشه خيار با عامل F. oxysporum f.sp. radicis cucumerinum مورد بررسي قرار گرفت. در محيط پتري غلظت‌ هاي مختلف ساليسيليک اسيد (8-2 ميلي ‌مولار) بر رشد B. subtilis اثر منفي داشتند، در حالي ‌که غلظت ‌هاي بيشتر از 5 ميلي ‌مولار به طور کامل از رشد قارچ عامل بيماري جلوگيري کردند. کاربرد ساليسيليک اسيد (3، 5 و 7 ميلي ‌مولار) و B. subtilis قبل و يا بعد از آلودگي قارچي با هدف ارزيابي شدت بيماري، وزن تر ريشه، اندام ‌هاي هوايي و ارتفاع بوته تحت شرايط گلخانه ‌اي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد که تيمار گياهان خيار با غلظت 7 ميلي ‌مولار ساليسيليک اسيد (به صورت اسپري برگ ‌ها) و B. subtilis (به صورت خيساندن خاک) قبل از مايه‌ زني با عامل بيماري سبب کاهش بيماري و افزايش رشد گياه نسبت به شاهد آلوده و ساير تيمارها مي شود. ارزيابي محتواي فنل کل و ميزان فعاليت آنزيم پلي فنل اکسيداز در تيمار کاربرد تلفيقي هر دو نوع القاکننده در مقايسه با کاربرد هر کدام از القاکننده ‌ها به تنهايي و نيز گياهان شاهد سالم و آلوده افزايش يافته بود. بيشترين مقدار اين ترکيبات به ترتيب در روزهاي هفتم و پنجم بعد از کاربرد القاکننده‌ ها ديده شد. طبق نتايج به دست آمده، ساليسيليک اسيد به عنوان يک محرک شيميايي دفاع گياه و B. subtilis به عنوان عامل کنترل بيولوژيک و افزايش دهنده رشد گياه، براي حفاظت موثر گياهان خيار در برابر F. oxysporum f.sp. radicis cucumerinum مي‌ توانند با هم استفاده شوند.

 نسخه قابل چاپ