مقالات بیماریهای پوست

زمينه و هدف: زگيل آنوژنيتال بيماري شايعي است كه به وسيله انواعي از پاپيلوما ويروس هاي انساني به وجود مي آيد و عمدتا از راه تماس جنسي انتقال مي يابد. از انتخاب هاي درماني رايج براي اين بيماري كرايوتراپي با نيتروژن مايع است. استفاده از تري كلرواستيك اسيد Trichloro acetic acid (TCA)]] نوعي ديگر از روش هاي درمان زگيل هاي آنوژنيتال به شمار مي رود كه در مورد آن پژوهش هاي كمتري صورت گرفته است. مطالعه حاضر با هدف مقايسه اثر درماني و عوارض جانبي اين دو روش در درمان زگيل هاي آنوژنيتال خارجي به اجرا در آمد.
روش اجرا: 60 بيمار زن مبتلا به زگيل آنوژنيتال مراجعه كننده به درمانگاه پوست بيمارستان قائم (عج) مشهد به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. 30 بيمار با TCA با غلظت 80 درصد و 30‌ بيمار با كرايوتراپي با نيتروژن مايع به صورت هفتگي درمان شدند. بررسي هر بيمار تا زمان حذف كامل ضايعه ها يا حداكثر 8 نوبت درمان ادامه يافت.
يافته ها: در پايان مطالعه ضايعه ها در 93.1 درصد (27 نفر) از گروه كرايوتراپي و 96.5 درصد (28 نفر) از گروه TCA كاملا بهبود يافت، ولي اختلاف دو گروه از اين نظر معني دار نبود. متوسط زمان لازم براي بهبود كامل ضايعه ها 5.2 هفته در گروه كرايوتراپي و 4.4 هفته در گروه TCA بود. بيماران گروه TCA در مقايسه با بيماران گروه كرايوتراپي دچار عوارض التهابي موضعي بيشتري شدند (P<0.01).
نتيجه گيري: در يك دوره 8 هفته اي هر دو نوع درمان TCA با كرايوتراپي، در درمان زگيل هاي آنوژنيتال روش هاي موثري هستند. در مقايسه، اثر درماني TCA سريع تر ظاهر مي شود اما در انتهاي دوره درمان، اثر TCA با كرايوتراپي تفاوتي ندارد. احتمال بروز عوارض جانبي التهابي بخصوص اروزيون در درمان با TCA بيشتر است.

 نسخه قابل چاپ