مقالات بیابان

تاثير الگوي کاشت و تراکم گياهي بر روي عملکرد و اجزا عملکرد دو رقم هيبريد ذرت شامل سينگل كراس 704 و تري وي کراس 647 در آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب بلوک هاي کامل تصادفي در سال 1379 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه تهران مورد بررسي قرار گرفت. تيمار الگوي کاشت شامل کاشت به صورت معمولي و کاشت دو رديفه بر روي پشته هاي عريض (حذف يک در ميان جويچه ها) بود و تيمار تراکم شامل تراکم هاي 70000 ، 80000 و 90000 بوته در هکتار بود. نتايج آزمايش نشان داد که با افزايش تراکم گياهي عملکرد دانه و عملکرد بيولوژيكي افزايش يافتند و اکثر اجزا عملکرد کاهش يافتند. به طوري که بيشترين تعداد رديف بلال، تعداد دانه در رديف بلال و وزن هزار دانه از تراکم 70000 بوته در هکتار و بيشترين مقدار عملکرد دانه و عملکرد بيولوژيکي از تراکم 90000 بوته در هکتار به دست آمد. الگوي کاشت تاثير بسيار معني داري بر روي عملکرد و اجزاي عملکرد داشت و بيشترين ميزان عملکرد دانه و عملکرد بيولوژيکي از الگوي کاشت معمولي به دست آمد. اکثر اجزا عملکرد نيز در الگوي کاشت معمولي بيشتر بودند. در بين دو رقم مورد آزمايش نيز هيبريد سينگل کراس 704 عملکرد دانه و عملکرد بيولوژيکي بيشتري نسبت به هيبريد تري وي کراس 647 داشت و دو رقم از لحاظ اجزا عملکرد بجز وزن هزار دانه اختلافي نشان ندادند.

 نسخه قابل چاپ