پاسخ به:مقالات بیابان
دوشنبه 29 خرداد 1391 11:24 AM
11 : بيابان 1383; 9(1):143-150. |
بررسي بيابانزايي و تغييرات اراضي پلاياي دامغان با استفاده از داده هاي ماهواره اي چند زمانه و چند طيفي |
علوي پناه سيدكاظم,احساني اميرهوشنگ,اميدي پرويز |
تغييرات كاربري پوشش اراضي در اثر فعاليت هاي انساني يكي از موضوعات مهم در برنامه ريزي هاي منطقه اي و توسعه اي مي باشد. باتوجه به مزيت ها و قابليت هايي كه داده هاي ماهواره اي دارند، اين تكنولوژي مي تواند كمك شاياني به شناسايي و كشف اين تغييرات بنمايد. در اين تحقيق كه برمبناي روش تلفيق بصري و رقومي صورت گرفت اقدام به شناسايي مناطق تغيير يافته طي 23 سال و در 3 مقطع زماني گرديد. داده هاي رقومي مربوط به 3 سنجيده MSS به تاريخ 12 ژولاي 1977، TM به تاريخ 7 سپتامبر 1988 و+ ETM به تاريخ 20 جولاي 2000 ابتدا مورد تصحيحات اوليه قرار گرفته و زمين مرجع Georefence گرديدند. سپس با كمك عمليات صحرايي، نقشه ها و گزارشات موجود و روش هاي پردازش رقومي اقدام به شناسايي جداسازي و طبقه بندي كلاس ها گرديد. در مرحله بعدي با استفاده از روشهاي مختلف بازيابي تغييرات نظير رويهم اندازي تصاوير، تفريق تصاوير، تقسيم تصاوير، تحليل و آناليز مولفه هاي اصلي و در نهايت روش مقايسه پس از طبقه بندي مناطق 74% تغييرات مربوط به بيابانزايي بوده كه 68% آن بين سالهاي 1988 تا 2000 ميلادي بوده است. هرچند كه ملاحظاتي مانند تغييرات قدرت تفكيك مكاني، تغييرات قدرت تفكيك تغييرات چشمگير در منطقه بيانگر تغييراتي در مناطق مشرف به پلايا مي باشد كه جهت دستيابي به نتايج دقيق تر مطالعات بيشتري پيشنهاد مي گردد. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |