پاسخ به:مقالات بیابان
دوشنبه 29 خرداد 1391 11:13 AM
11 : بيابان 1385; 11(1):121-128. |
بررسي سازگاري (استقرار و زنده ماني) تعدادي از گياهان مرتعي در اراضي شور و قليايي آقلاي گرگان |
سندگل عباس علي* |
* موسسه تحقيقات جنگل ها و مراتع |
در فاصله سالهاي 1365 تا 1368 بمدت پنج سال سازگاري تعداد 19 گونه مرتعي در ايستگاه آقلا با بارندگي متوسط350 ميليمتر و خاک سنگين رسي - لومي با هدايت الکتريکي 9-5/22 دسي زيمنس بر متر و اسيديته حدود 8 مورد بررسي قرار گرفت. بذور گونه هاي غير بوته اي روي خطوط 2 متري و با فاصله 70 سانتيمتر از يكديگر و نهال گونه هاي بوته اي روي خطوط 25 متري و با فاصله 5/2 متر از هم در قالب طرح آماري بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تكرار كشت شدند. از هر گونه 160 پايه مورد بررسي قرار گرفت. در پايان سال پنجم درصد زنده ماني گونه ها با هم مقايسه گرديد. نتايج نشان داد که از بين گياهان مورد بررسي گونه هايPuccinelia distans نسبت به ساير گونه ها از درصد استقرار و زنده ماني بيشتر و نيز شادابي و رشد مطلوبتري برخوردار بود. گونه هايAtriplex canescens ، Atriplex halimus،Agropyron elongatum ،Atriplex lentiformis ،Atriplex simibacata ،Artemisia sieberi ، مستقر شده و تا سال پنجم زنده مانده ليکن در مقايسه با گونه Puccinelia distans از قدرت، توليد و شادابي کمتري برخوردار بودند. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |