مقالات امداد و نجات

مقدمه: هر فعاليتي، زماني مي ‌تواند به بهترين نحو ارايه شود كه پيش بيني ‌ها‌ و برنامه‌ ريزي‌ هاي لازم در خصوص آن صورت گرفته باشد. با نظر سنجي از افرادي كه به طور مستقيم با فعاليت مورد نظر درگيرند، مي ‌توان فعاليت ‌ها‌ را متناسب با شرايط آنها، بهتر اجرا كرد. بدين منظور اين مطالعه با هدف امكان‌ سنجي تشكيل كانون‌ هاي امدادي در محلات شهرهاي بزرگ طراحي و اجرا شد.
روش ‌ها: مطالعه مقطعي حاضر بر روي افراد ساکن شهرهاي تهران، اصفهان، شيراز، مشهد و تبريز در سال 1385 انجام شد. با توجه به روش گانت، براي هر شهر 600 نفر تعيين شد، هر شهر با توجه به مناطق شهرداري تقسيم ‌‌بندي گرديد و در هر منطقه پرسشنامه‌ اي با هدف امكان سنجي تشكيل كانون محلات به صورت تصادفي بين مردم توزيع شد.
يافته ‌‌ها: لزوم تشکيل کانون محلات در شهرهاي بزرگ از نظر 76.65 درصد پاسخ دهندگان به ميزان زياد به بالا بوده است و ميزان علاقه ‌‌مندي حدود 81 درصد پاسخ دهندگان به فعاليت در تيم‌‌ هاي امدادرساني کانون محلات، متوسط به بالا بود.
نتيجه گيري: مردم شهرهاي بزرگ به تشکيل کانون ‌هاي امدادي و فعاليت در تيم ‌‌هاي امدادرساني کانون محلات علاقه وافري نشان مي ‌دهند. به‌ نظر مي ‌‌رسد با توجه به آسيب ‌‌پذيري کشورمان و علاقه مردم به شرکت در فعاليت ‌‌هاي امدادرساني، تشکيل و سازماندهي کانون‌ هاي امدادي محلات، امري ضروري است.

 نسخه قابل چاپ