مقالات امداد و نجات

مقدمه: با توجه به گسترش روزافزون علم و تكنولو‍ژي روز، روند جلب همكاري افراد متفاوت تر از گذشته است و اتخاذ شيوه و روش مناسب در دعوت به عضويت مردم حائز اهميت مي باشد. اين پژوهش از اين حيث كه در بر گيرنده نگرش ها و عملكردهاي داوطلبان جمعيت هلال احمر استان کهگيلويه و بويراحمد در زمان حضور در يكي از گروه هاي داوطلبي است، مي تواند نتايجي را به دنبال داشته باشد كه با تكيه بر آنها براي تداوم جلب مشاركت هاي مردمي استراتژي مناسبي اتخاذ گردد.
روش ها: مطالعه حاضر يک مطالعه توصيفي بر روي 400 نفر از داوطلبان استان کهگيلويه و بوير احمد در سال 1389 است. روش پژوهش در اين مطالعه، روش همبستگي و ابزار سنجش، پرسشنامه محقق ساخته بود که به شيوه طيف ليکرت طراحي شد. پرسشنامه متشکل از چهل سوال بود که متغير مستقل، يعني روش هاي جلب مشارکت مردم، سه خرده مقياس (روش هاي چهره به چهره، روش هاي تبليغات و روش هاي گروه سازي) و متغير وابسته يعني انجام فعاليت هاي داوطلبانه چهار خرده مقياس (انجام فعاليت هاي داوطلبانه گروه هاي حمايت، مهارت، مشارکت و هدايت) را بررسي مي كرد.
يافته ها: بر اساس يافته هاي اين پژوهش، با استفاده از آزمون مجذور کاي معلوم شد که از نظر پاسخگويان، بين ميزان مشاركت در فعاليت هاي داوطلبانه با ميزان استفاده از روش هاي جلب مشارکت رابطه معني داري وجود دارد (P<0.05).
نتيجه گيري: روش هاي جلب مشارکت تاثير بالايي در انجام فعاليت هاي داوطلبانه دارد. به تناسب شرايط خاص گروه ها و نيز خصوصيات خاص فرهنگي و امكانات موجود مي توان هم به صورت فردي و هم به صورت گروهي، زمينه هاي جلب مشاركت افراد در فعاليت هاي داوطلبانه را فراهم كرد.

 نسخه قابل چاپ