مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: مصرف مواد مخدر به عنوان عادتي اجتماعي و نامقبول در تمام جوامع بشري، مردان و زنان بي شماري را، خصوصا از سنين نوجواني تا ميانسالي درگير كرده است. مطالعات انجام يافته در اين زمينه عوامل مختلف فردي، اجتماعي و خانوادگي را در گرايش به مصرف مواد مخدر موثر مي داند. لذا اين مطالعه به منظور بررسي عوامل موثر در گرايش جوانان به مصرف مواد مخدر در شهر اردبيل انجام گرفت.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي- تحليلي بر روي 90 نفر (45 نفر معتاد و 45 نفر غير معتاد) با انتخاب نمونه گيري تصادفي ساده صورت پذيرفت. محيط  پژوهش زندان شهر اردبيل بود.
ابزار گردآوري داده ها، سوالات افسردگي آزمون SCL-90)) و پرسش نامه محقق ساخته بود. از آزمون  SCL-90)) فقط سوالات مربوط به علايم افسردگي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. همچنين در طراحي و تنظيم پرسش نامه محقق ساخته، از شاخص هايي چون جو عاطفي خانواده، روابط اجتماعي و برخي ويژگي هاي فردي استفاده گرديد.
اعتبار آزمون هاي مورد مطالعه با استفاده از روش بازآزمايي به ترتيب (0.83) و (0.76) به دست آمد. جهت دستيابي به اهداف پژوهش از آمار استنباطي خي دو و رگرسيون لوجستيك استفاده گرديد.
يافته ها: اين مطالعه نشان داد كه متغيرهاي افسردگي با ضريب(4.44)، طلاق والدين با (3.23)، معاشرت با افراد ناباب با (2.59)، سيگار كشيدن با (2.17) و در نهايت شكست تحصيلي با ضريب (1.57) بيشترين تاثير را در گرايش جوانان به مصرف مواد مخدر دارند. نتيجه گيري : با توجه به نتايج بدست آمده در اين پژوهش، مهمترين عوامل فردي، اجتماعي و خانوادگي در گرايش جوانان به مصرف مواد مخدر عبارتند از : وجود علايم افسردگي، طلاق و اختلافات خانوادگي، معاشرت با افراد ناباب، سيگار كشيدن و شكست تحصيلي كه  احتمالا مي توان با آموزش مهارت هاي زندگي، گسترش مشاوره خانواده، ايجاد مراكز و كلاس هاي آموزش هنري، فرهنگي و فني حرفه اي از گسترش اين معضل جلوگيري كرد.

 نسخه قابل چاپ