مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: نياز به داشتن فرزند يك نياز ذاتي است كه كم و بيش در تمام انسان ها يافت مي شود. عدم توانايي باروري و واكنش هاي اجتماعي رايج در جامعه نسبت به اين افراد باعث مي شود كه افراد نابارور دچار مشكلات روان شناختي جدي گردند. از جمله مهمترين اين مشكلات افسردگي است كه تاثير قابل توجه بر تمام جنبه هاي زندگي فرد مي گذارد. لذا محققين بر آن شدند تا ميزان افسردگي و عوامل موثر بر آن را در 200 زن  نابارور مراجعه كننده به كلينيك نازايي منتصريه مورد بررسي قرار دهند.
مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه مقطعي است و روش نمونه گيري به صورت ساده مي باشد. حجم نمونه شامل 200 زن نابارور و ابزارهاي گردآوري، مصاحبه باليني، آزمون استاندارد بك و پرسش نامه مشخصات فردي بود. تعداد18 عدد از پرسش نامه ها بدليل نقص در تكميل از مطالعه خارج شدند. سپس نتايج حاصله با تست هاي مجذور خي و تحليل واريانس مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت.
يافته ها: از افراد مورد مطالعه 42.9% بدون شواهدي از افسردگي (نمره بك كمتر از 9)، 36.3% علايم افسردگي خفيف (نمره بك بين 19 - 10)، 9.9% علايم افسردگي متوسط و 11% افراد علايم افسردگي شديد (نمره بك 30 و بالاتر) داشتند. به عبارتي 57.1% از زنان نابارور، مبتلا به درجاتي از افسردگي بودند كه 20.9% آنها در حد افسردگي باليني بود.بين سن، ميزان تحصيلات بيمار، تحصيلات همسران و شغل با شيوع افسردگي رابطه معني داري وجود داشت. به اين صورت كه بيشترين ميزان شيوع علايم افسردگي در طيف سني 33 - 21 سال بود. همچنين در افراد با تحصيلات كمتر و غير شاغل شيوع افسردگي بالاتر بود. بين مدت ناباروري و علت نازائي با شيوع افسردگي رابطه معني داري يافت نشد.
بحث: با توجه به يافته هاي مطالعه كه 20.9% زنان نابارور علايم افسردگي در حد باليني داشتند، حضور روان شناسان باليني و روانپزشكان در مراكز تشخيص ودرمان ناباروري ضروري به نظر مي رسد.

 نسخه قابل چاپ